#คุณเคยรู้สึกว่า ชีวิตมันมืดมน หัวใจมันบีบคั้น อยากร้องไห้ให้มันถึงขีดสุด จนไม่อยากจะมีชีวิตต่อไปไหนครับ..?
.
-------------
.
มีน้องอยู่คนนึงเขาเคยมาบอกกัสว่าเขาไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม
.
.
.
ตอนนั้นก็อึ้งนะ ไม่รู้ว่าจะให้คำปรึกษาน้องเขายังไง แต่พอน้องเขาพูดมาแบบนั้น มันทำให้เราย้อนไปนึกถึงช่วงเวลานึงที่เราเคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน
.
.
เมื่อประมาณ 3 ปีก่อน กัสเพิ่งเริ่มทำ Youtube ซึ่งมันก็มีแต่ขึ้นๆๆๆ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีหมด ยอดวิวคลิปที่ลงวันแรกแต่ละคลิปก็เกือบหมื่นวิวทุกคลิป ช่องก็โตเอาๆ จนเราเริ่มชะล่าใจ คิดว่าทำอะไรออกมาคนก็ดู เราก็เลยเริ่มรับสปอนเซอร์เยอะขึ้นๆ เพราะแต่ละอันมันก็เงินทั้งนั้น เลยทำให้คนที่ดูเริ่มรู้สึกว่าเราขายของมากเกินไป
.
.
"จากที่คิดว่าเราจริงใจ เริ่มรู้สึกไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว"
.
.
ตอนนั้นคนก็ดูน้อยลงๆเรื่อยๆ จากเกือบหมื่น ลงมาเหลือไม่ถึง 5,000 ลงมาจน 3,000 แล้วก็ยังลงต่่อมาเหลือวันละ 1,000 จนหนักสุดเหลือแค่ 300 วิว
.
.
มันหนักใจเหมือนกันนะ มันทั้งเครียด ทั้งร้อนรน ทั้งกระวนกระวาย จำได้ว่าตอนนั้นเราก็พยายามที่จะหาวิธีทำให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม เริ่มหาเทคนิคนั้นนี่เข้ามาช่วย ทำทุกอย่างที่คิดว่าดี ทำจนลืมความเป็นตัวของตัวเอง แต่มันก็ยังไม่ดีขึ้นและไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย
.
.
จากความกระวนกระวาย กลายเป็นความเครียด จากความเครียดกลายเป็นความเศร้า จากความเศร้า กลายเป็นความคิด...ความคิดที่เราคิดว่ามันไม่ดีที่สุดในชีวิต ซึ่งเรารู้ว่าทุกคนรู้ว่าเราจะหมายถึงอะไร
.
.
.
แล้วทีนี้ ถามว่าตอนนั้นเราทำยังไงต่อ ... คำตอบก็คือ พัก เราหายไปพักมาประมาณ 1 เดือนเต็มๆ ซึ่งมันเป็นหนึ่งเดือนที่มันให้อะไรกับเรามาก และเราก็คิดว่ามันคงเป็นประโยชน์ถ้าเราจะแชร์ในวันนี้
.
.
ในหนึ่งเดือนนั้นเราแทบไม่ได้ทำอะไรเลย กิน ดูหนัง อ่านหนังสือ วนไปวนมา แต่ทุกคืนก่อนนอน เราจะร้องไห้ตลอด ทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องให้เศร้าอะไรเลย อยู่ๆก็รู้สึกว่าหัวใจมันบีบ มันคั้นจนเราอยากคดตัวเอง อยากกอดตัวเองให้แน่นที่สุด อยากรู้สึกเจ็บ จากหน้าธรรมดาก็กลายเป็นหน้าที่เครียดที่สุดบิดเบี้ยวที่สุด เพื่อพยายามเค้นน้ำตาออกมาให้ได้...
.
.
มันเป็นแบบนี้ทุกวันตลอดหนึ่งเดือนนั้น จนกระทั่งมีอยู่วันนึง เราทนไม่ไหวแล้ว เพราะมันรู้สึกหนักเกินไปแล้ว และถ้าเรายังเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะทำงานเลี้ยงดูคนข้างหลังยังไง
.
.
.
วันนั้นเหมือนเราตัดขาดโลกทั้งใบออกไป แล้วเหลือแค่ เรา กับ หมอน หมอนข้าง ผ้าห่ม และเตียง... และสิ่งที่เราทำก็คือ เราคุยกับสิ่งของเหล่านั้น และเราบอกกับพวกเขาว่า
.
.
.
"เราขอบคุณมากนะ ขอบคุณที่อยู่กับเราทุกคืน รองรับน้ำตาและอารมณ์ของเราทุกคืน ขอบคุณมากๆเลยนะ"
.
.
.
มันอาจจะดูตลก แต่เราพูดกับมันแบบนั้นจริงๆ และสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ จากความรู้สึกติดลบ มันเริ่มกลับมาตั้งต้นที่ศูนย์ และเริ่มนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง
.
.
หลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยรู้สึกว่าอยากทำสิ่งไม่ดีนั้นอีกเลย และทุกครั้งที่กำลังจะกลับไปเป็นแบบเดิม ก็ใช้วิธีการ #ขอบคุณ สิ่งต่างๆรอบตัว แล้วมันก็ดีขึ้นมาเองเฉยเลย
.
.
ซึ่งหลังจากวันนั้นเราก็เริ่มศึกษาเรื่อง How To ต่างๆเริ่มอ่านหนังสือพัฒนาตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ได้ค้นพบว่ามีหนังสือหลายเล่มมากที่เขียนเกี่ยวกับ "การขอบคุณ" ไม่วาจะเป็น หนังสือ The Secret ของ รอนดา เบิร์น หนังสืออิคิไก หนังสือ Think and Grow Rich ของ Napoleon Hill หรือแม้กระทั่งหนังสือเชิงวิชาการอย่าง 10 วิธีบำบัดความคิดและพฤติกรรม ของ Seth J.Gillihan
.
.
.
ทุกๆเล่มล้วนพูดถึงพลังแห่งการรู้สึกขอบคุณ ว่ามันเป็นสิ่งที่มีพลังมหาศาล ซึ่งมันก็มีจริงๆ หลักฐานก็อยู่ตรงนี้แล้วว่ามันสามารถช่วยเปลี่ยนความคิดของคนที่เคยคิดอยากฆ่าตัวตายให้กลับมามีชีวิตใหม่ได้จริงๆ
.
.
และถ้าคุณรู้สึกว่าตอนนี้ชีวิตมันหนักหนาสาหัสเหลือเกิน มองไปทางไหนก็มีแต่ความมืนมน ไม่รู้ว่าฉากต่อไปของชีวิตตัวเองจะเป็นอย่างไร กัสจะแนะนำ 4 วิธีนี้ครับ
.
.
4 วิธีขอบคุณ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง
1.เริ่มย้อนกลับมา #ขอบคุณตนเอง ที่วันนี้ยังมีชีวิตอยู่
2.จากนั้นก็ #กระจายคำขอบคุณออกไป นอกตัวเรา ซึ่งจะเป็นอะไรก็ได้ เช่น พ่อแม่ หลาน หมอนข้าง ผ้าห่ม หรือแม้กระทั่งอึน้องหมา
3.เมื่อคุณรู้แล้วว่าจะขอบคุณใคร ให้ #คุณใส่คำว่า "ที่" เข้าไป เช่น ขอบคุณหมอนข้างนะ ที่อยู่ด้วยกันมาตลอดและไม่เคยหนีจากเราไปไหนเลย
4. #จงรู้สึกว่าเราอยากขอบคุณมันจริงๆ
.
.
--------------
เป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังท้อแท้อยู่ตอนนี้นะครับ
จงรู้สึกขอบคุณสิ่งต่างๆ แม้ว่าสิ่งนั้นจะไม่มีชีวิต
เพราะบางครั้งสิ่งไม่มีชีวิตก็ทำให้เรา "มีชีวิตต่อไปได้"
Bogus
