關於 crisis leadership ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

Just like being successful in business...

Being a great leader is very challenging, even at the best of times.

But, when times are good it’s easy to lull yourself into a false sense of security.

In times of crisis, your leadership ability is tested, big time.

If the last 18 months have taught us anything…

It’s that nothing is more challenging than leading a team to victory when your back is against the wall.

If you can show up every day and give your all…

Help your team members adapt to change…

And in turn allow your business to adapt...

Then your business will continue to grow and thrive.

What’s been your biggest business or leadership challenge in the last 18 months, and how did you overcome it?

Share with me below

"ควบคุมเพลิงได้แล้ว" เป็นประโยคที่ทำให้จิตใจดีขึ้นในช่วงหลายวัน แต่ก็ยัคงต้องติดตามกันต่อไปด้วยว่าผลกระทบหลังจากนี้โดยเฉพาะในเรื่องสุขภาพเราต้องป้องกันตัวเราเองอย่างไร เพลิงสงบแต่สารเคมียังคงอยู่

อีกเรื่องที่น่าดีใจคือการได้เห็นหลายองค์กร หลายบริษัทที่ออกตัวเร็วในการดูแลพนักงานที่ได้รับผลกระทบอย่างจริงใจและจริงจัง จัดหาที่พักชั่วคราวให้หรือถ้าใครได้รับผลกระทบก็สามารถเบิกค่าใช้จ่ายได้ในช่วงอพยพ เป็นสวัสดิการที่ใช้งานได้จริง และก็น่าจะเป็นอีกหนึ่งเรื่องดี ๆ ที่หลายองค์กรก็น่าจะทำตาม

ใครอยู่บริษัทหรือองค์กรไหนที่ให้สวัสดิการแบบนี้ ฝากอวยในคอมเมนท์หน่อยนะครับ ใครทำดีผมก็อยากให้ชื่นชม แล้วก็อยากให้เป็นแบบอย่างขององค์กรอื่น ๆ ด้วย

สิ่งที่น่าคิดอย่างนึงก็คือ เวลาที่เจอสถานการณ์ฉุกเฉินแบบนี้ ทำไมหลายอย่างดูงง ๆ แต่สิ่งที่ไม่งงคือ โอกาสที่เราจะเจอวิกฤตแบบนี้มันเริ่มมีบ่อยขึ้นกว่าเดิม และทักษะที่เราเองควรมี โดยเฉพาะใครก็ตามที่เป็นหัวหน้าครอบครัว หรือเป็น Leader ไม่ว่าจะในหน่วยงานเล็กหรือหน่วยงานใหญ่ก็ตามจำเป็นต้องมีคือ Crisis Management Skill หรือทักษะในการจัดการวิกฤต

บริษัทเล็ก ๆ อย่างผมสิ่งที่แรกที่ผมทำคือ การตรวจสอบว่ามีพนักงานของเราคนไหนบ้างที่อยู่ในพื้นที่ ตั้งแต่ตอนระยะ 5 กม แล้วก็มาติดตามมาจนมีประกาศว่า 10 กม

ความโชคดีของบริษัทผมคือไม่ได้มีพนักงานคนไหนที่อยู่ในกลุ่มเสี่ยงที่ต้องอพยพ

สิ่งที่เราคิดคือถ้าอพยพแล้วจะยังไง พนักงานของเราจะไปอยู่ที่ไหน อยู่ยังไง จะช่วยหาที่พักยังไงให้ได้รวดเร็ว รวมไปถึงหลังจากอพยพแล้วความเสียหายที่เกิดขึ้นบริษัทสามารถช่วยอะไรได้บ้าง ให้พนักงานของเราตั้งตัวคลายกังวลให้เร็วที่สุด

ถ้าคนคนนึงไม่มีความกังวลอะไรอยู่ข้างหลัง ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่คนคนนั้นจะโฟกัสในการทำงาน เพื่อให้ผลงานออกมาดีอย่างที่องค์กรหรือบริษัทต้องการ จริงมั้ย

หรือบริษัทกับหัวหน้าไม่รู้ไม่เห็นอะไร โทรไปทวงงานในช่วงที่พนักงานกำลังวุ่นวายหาที่อพยพด้วยตนเองอยู่

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ผมก็มั่นใจว่าเกิดความสงสัย ในภาวะวิกฤตแบบนี้ ทำไมเราไม่ทิศทางในการบริหารจัดการเลย ใครจะอพยพไปไหนก็ต้องคิดกันเอาเอง รู้แค่ว่าให้อพยพ แต่ไม่รู้ว่าอพยพไปแล้วต้องอยู่นานแค่ไหน แล้วยังไงต่อ

ปลายปีที่แล้วผมและ QGEN พูดถึงกลยุทธ์ที่องค์กรต้องเร่งทำในปี 2021 ซึ่ง 1 ใน 5 กลยุทธ์คือ Tightening Leadership Skill on Crisis Management in Action หรือ การพัฒนาทักษะของ Leader ในเรื่อง Crisis Management ตั้งแต่การรับทราบปัญหาไปจนถึงการรับมือกับสื่อในรูปแบบต่าง ๆ และกำหนดรูปแบบและแนวทาง Crisis Management อย่างเป็นระบบ ตั้งแต่การหาค้นหาและการแก้ปัญหาในระดับองค์กร (Problem Solving) การตัดสินใจโดยใช้ข้อมูล (Decision Making by Data) รวมไปถึงการสื่อสารทั้งภายในองค์กร และภายนอกองค์กร

โดยเฉพาะการดูแลพนักงานที่ได้รับผลกระทบ

บททดสอบช่วงนี้เยอะเหลือเกิน ใครที่ไม่ไหวจะอ่อนแอ จะร้องไห้บ้างก็ได้ ไม่ใช่เรื่องผิดนะครับ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ

#HRTheNextGen
#มนุษย์เงินเดือน #HR2021

【政策簡單說】2021 APEC 主題及優先領域介紹٩(๑❛ᴗ❛๑)۶
　　　　　　　　 　　　　　 　　　　　　　　　
2020 #APEC經濟領袖會議 結束後，正式宣布 #紐西蘭 為 #APEC_2021 主辦 #經濟體，身為主辦經濟體，紐西蘭宣布今年度主題--「攜手協作，共同成長 (Haumi ē, Hui ē, Tāiki ē.)」，期許各經濟體攜手合作面對挑戰、回復成長軌道 (ง๑ •̀_•́)ง
　　　　　　　　　　　　　　 　
復甦不是公佈主題就有效，一定愛配優先領域！　
　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　
1⃣強化復甦的經濟與貿易政策
2⃣增進復甦的包容性及永續性
3⃣追求創新與數位賦能的復甦
　　　　　　　　 　　　　　　　 　　　　　　　　　　　　　　　　　
手牽手 走 我們復甦去٩(｡・ω・｡)و
　　　　　　　　　　　　　　 　　　　　　　　　
#New_Zealand, one of the twelve founding members of APEC, assumes the role of host in 2021, taking the leadership from Malaysia, the host of APEC 2020.
　　　　 　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　
As the host economy, New Zealand has announced theme for APEC 2021 and its APEC host year priorities with a focus on responding to the economic impacts of COVID-19.
　　　　　　 　　　　　　　　 　　　　　　　 　　 　　　　　 　　　　　　　
▪Theme:
“Join. Work. Grow. Together. Haumi ē, Hui ē, Tāiki ē”
　　　　　　 　　 　　　　　　 　　　　 　　　　　　　　　 　　 　　　　　 　　
In the wake of the unprecedented health and economic crisis caused by COVID-19, 2021 is an opportunity to reignite growth and set a plan for a resilient recovery. There has never been a more important time for economies to join and work together to share, discuss, rebuild and recover our growth trajectory.
　　　　　　 　　　　　 　　 　 　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　
▪Three Priority areas
1⃣Economic and Trade Policies that Strengthen Recovery;
2⃣Increasing Inclusion and Sustainability for Recovery;
3⃣Pursuing Innovation and a Digitally-Enabled Recovery
　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　　
資料來源：
🔗APEC New Zealand 2021
https://pse.is/3kdqzd
　　　　　　　　　　　　 　　 　　　　　　 　　　　　　
https://pse.is/3jmw73
　　　　　　　　　　　　　　　　　　 　　　　　 　 　　　　　　　 　　
👀APEC 2021's handover video
https://pse.is/3k6yuu

🔥支付寶打賞：13581883245
🔥王炳忠今日頭條：搜索「王炳忠台灣」
🔥王炳忠臉書粉專：https://www.facebook.com/bingzhong.wang
♦♦♦
The Real Threat to the US is the loss of self-confidence
──An Open Letter to Mr. Secretary Mike Pompeo

My name is Wang Ping-Chung, the spokesperson for the New Party, Taiwan’s political party. During the ongoing pandemic of the Covid-19, the enemy of all human beings, including the American people and Chinese people, is definitely the corona virus. However, as Secretary of State of the United States, you seem to consider China instead of the virus to be your enemy. It lets you do little in pandemic prevention but much in blaming the WHO and China. You have even made great efforts to politicalize the issue of public health in order to attack China, which reflects the United States’ prevailing concept of so-called China’s threat. Nevertheless, the real threat to the US is not China but the loss of self-confidence indeed.

As President Franklin Roosevelt once said, “Only thing we have to fear is the fear itself.” The threat you have to fear today is not other peoples but yourselves. Even though you have done your best to shift blames on the WHO and China, the fact is already clear of the US domestic misdiagnosed cases, which had been seen as H1N1 but in fact corona virus since last autumn. It is also your fault in underestimating the severity of the epidemic while China sacrificed itself to let the world have more preparation time. Accordingly, the Covid-19 has killed more than fifty thousand people in America. As China’s population is four times larger than the US, it is quite shocking that America’s death toll due to the Covid-19 has been above China’s.

I feel so sorry for the suffering of your people, yet it is never too late to mend. However, not only did you palm off the responsibility on others, but you also undermined international solidarity against the pandemic. Moreover, you even try to deny the status of the WHO as the coordinator for universal combat against diseases, which in some way means challenging the global institutions under the governance of the United Nations. It is so unbelievable that the United States, viewing itself as the world leader above half a century, is tending to destroy the world order recognized by the international society. The very reason I can think of is the loss of America’s self-confidence. It is the threat to both the US and the whole world.

For Liberalists in the United States, China has been believed either an opponent or a violator to international institutions. As far as it’s concerned, there had been debates whether to keep containing China economically and militarily or engaging it institutionally. Both were resulted from America’s confidence in its leadership. Consequently, the confidence gradually changed into arrogance, luring the United States into aggressions upon other countries as the global superpower without permission from the UN Security Council. It made America exhausted at last. Therefore, the United States has become an isolationist, and even a betrayer to the global institutions they established before. On the contrary, China seems more like a protector of the world order.

On the other hand, for Realists, the predominant thinkers in international politics, China has been seen as the primary rival to America. As they estimate there will be threat if any other regional hegemony occurs, the nation’s fear becomes beyond what its capability can hold. To some extent, this is the real crisis to your people. In fact, different from western nations developing themselves by oppressing and exploiting others, the Chinese people have risen out of poverty at the cost of blood, sweat, and tears of our own. I would like to remind you of Franklin Roosevelt’s self-evident words that nothing to fear but fear itself. The only threat you should conquer is the threat in your mind.

As Henry Kissinger has argued, relations between China and the United States need not – and should not – become a zero-sum game. He also suggested that China and America build a Pacific community with each other. Thinking in the same way, Chinese President Xi also claimed that the vast Pacific Ocean has enough space for the two large countries of China and the United States. Furthermore, I believe the world is large enough to embrace different political and social systems. As western liberalism in recent years has met difficulties in over-consumption and government failure, we should be more open-minded to the superiority of Chinese governance in some fields, especially the high efficiency in defeating the epidemic. The United States should also be more self-confident to have China rising under the global governance of international institutions, sharing with mutual benefits instead of destroying each other. Without doubt, only by doing so can the United States overcome the real threat and bring the world peace and prosperity, the real universal values for all mankind.