ที่ที่เราไปไม่มีถนน
.
ลองจินตนาการถึงสถานที่หนึ่ง
ที่ไม่มีรางรถไฟทอดไปถึง
ไม่มีถนน ไม่มีทางลาดยาง
ไม่มีน้ำประปา ไม่มีไฟฟ้า
ไม่มีเซเว่น บิ๊กซี
ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ
ที่นั่นล่ะ...ที่เรากำลังจะไป
.
ผมกลับมาที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนอีกครั้ง
เพราะอยากจะมาเก็บภาพการทำงาน
ในส่วนของการลงพื้นที่
ของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศรีสังวาลย์
ซึ่งเป็นจังหวะที่เขาซักซ้อมการเตรียมผู้ป่วยขึ้นเฮลีคอปเตอร์ และออกค่ายกันพอดี
.
ผมตื่นตอนเช้ากินข้าวต้ม
แล้วก็เก็บของขึ้นรถ 4WD
เพื่อที่จะขึ้นไปถ่ายทำการทำงานของคุณหมอ
คุณพยาบาล ที่หมู่บ้านห้วยปูเลย
ซึ่งอยู่ในตำบลห้วยปูลิง
ห่างจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนออกไปประมาณ 60 กม. เท่านั้น
แต่เป็น 60 กม. ที่โหดหินเอาเรื่อง
.
เพราะแค่ออกจากตัวเมืองไปไม่กี่กม. ก็ไม่มีถนนแล้ว
.
ตอนแรกๆ ที่รถเริ่มวิ่งคดเคี้ยว
เราเองก็ยังสบาย เพราะถือตัวว่าออกกอง
ต่างจังหวัดมาเยอะ ขึ้นเขาแบบนี้ไม่ส่งผล
นั่งรถไปสักพักก็เริ่มเจอกับโค้งหักศอก
แถมเป็นหักศอกแนวทแยงขึ้น ถนนก็เริ่มเป็นหลุม
บอกได้เลยว่า แบบนี้ผมไม่มีปัญญาขับ
แต่พี่ออย พขร. ก็ยังหมุนรถขึ้นได้อย่างคล่องตัว
"ผมขับบ่อยจนจำได้ทุกโค้งแล้วครับ"
แกบอกมาเบาๆ
.
รถวิ่งลัดเลาะภูเขามาเรื่อยๆ ก็ถึงจุดสิ้นสุดของถนน
เป็นพื้นดินเหนียวสีแดง ตามทางยังเห็น
ร่องรอยของล้อรถที่จมลงไปอย่างชัดเจน
บางร่อง สามารถแหย่เท้าเข้าไปได้ลึกถึงหัวเข่า
"นี่เราต้องไปอย่างนี้ตลอดเหรอครับ" ผมถาม
"ใช่ครับ อาจมีบางช่วงที่เป็นปูนบ้าง
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นทางอย่างนี้"
.
แล้ว...มหกรรมเขย่าตับไตไส้พุงก็เริ่มขึ้น
รถ 4WD ทั้งกระโดด กระเด้ง กระดอน
พาให้พวกเราเอาหัวโขกกระจก หรือโหม่งเพดาน
ตามอัธยาศัย คุยกันไปก็กระเด้งไป
จนผมสงสัยว่า ถ้าคนบนดอยป่วยหนัก
เขาจะนั่งรถบนทางอย่างนี้มาที่โรงพยาบาลได้อย่างไร?
.
"ก็มีการแบกกันลงมาบ้าง ซ้อนมอเตอร์ไซค์บ้าง
หรือถ้าหนักหน่วงไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องเรียกเฮลิคอปเตอร์มารับครับ" คุณหมอต๊อบ หมอหู คอ จมูก ที่มาออกงาน
ของ พอ. สว. ช่วยแถลงไข
.
เกิดมาผมก็เพิ่งรู้ว่าประเทศไทยเรา
มีจังหวัดที่ไม่มีถนนด้วย...
มีถนนเรียบๆ อยู่แค่ในตัวเมือง
ออกไปไกลอีกนิดเจอทางดินเลย
หน้าฝนไม่ต้องพูดถึง ถนนดินจะกลายเป็นโคลนเลน
การเดินทางแทบจะเป็นไปไม่ได้
ซึ่ง แม่ฮ่องสอน เป็นจังหวัดที่มีความพิเศษมากๆ
เพราะพื้นที่กว่า 80% นั้นยังคงเป็นป่าไม้และภูเขา
.
ที่โหดร้ายถือฤดูเผาป่า
เมื่อถึงเวลา หมอกควันจะไหลลงปกคลุมทั่วทั้งเมือง
ค่า PM2.5 ของที่นี่ สูงจนชาว ก.ท.ม. ต้องอาย
คือสูงกว่า 500
สูงจนเครื่องวัด วัดไม่ได้
ทำให้ชาวแม่ฮ่องสอนป่วยเป็นโรคถุงลมโป่งพองกันมาก...
จากการที่ต้องสูดควันเหล่านี้ทุกๆ ปี
.
ผมถามหมอตูน คุณหมอ ER ที่บินฮอ. ไป-มา ว่า
ช่วง PM2.5 มาหนักๆ ทาง รพ. ทำยังไง
หมอยิ้มเศร้าๆ แล้วบอกว่า "เราก็แจกหน้ากาก N95"
ซึ่งผมฟังแล้วก็เข้าใจว่า พวกเขาคงทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะอาคารของ รพ.เองก็ชำรุดทรุดโทรม
มีแค่หน้าต่างบานเกล็ด และมุ้งลวดกันยุงเท่านั้น
ฝุ่น PM2.5 มันมีอนุภาคเล็กจนแทรกซึมไปได้ทั่ว
ข้างนอก 500 ข้างในก็ 500
.
ห้องผู้ป่วยเด็กแรกเกิดที่นี่จึงฉุกละหุกวุ่นวาย
หาเครื่องฟอกอากาศมาวางสุมๆๆๆ กันให้แน่น
แล้วเปิดสวิทซ์ทุกเครื่องพร้อมกัน
แต่ก็ลดปริมาณฝุ่นได้จำนวนหนึ่งเท่านั้น
ซึ่งยังไม่ดีพอสำหรับเด็กน้อย
ตู้อบก็น้อย อุปกรณ์ก็ไม่ครบ
ถ้าผมมีลูกคงไม่อยากให้นอนที่นี่
แต่สำหรับคนที่ไม่มีทางเลือก
อย่างเช่นชาวเขาชาวดอย ได้ที่นี่ก็ดีมากแล้ว
.
"ตุ้บ!!" ล้อรถหล่นลงไปในร่องใหญ่
รถ 4WD เอียงเทไปข้างขวา
แต่ก็ตะเกียกจะกายขึ้นมาได้อย่างไม่ยากเย็น
ต่างจากหัวใจของผมซึ่งหล่นไปที่ตาตุ่มแต่ก็ยังไม่กลับมา
ทางแถวนี้นอกจากรถ 4WD ก็คงมีแต่รถมอโตครอส
แล้วล่ะที่จะมาได้สะดวก
"ประชาชนที่นี่มีโอกาสน้อยในการที่จะ
เข้าถึงบริการของสาธารณะสุข
เราจึงจัดหน่อยแพทย์ พอ.สว. ตามหมู่บ้านต่างๆ ที่ห่างไกล หรือธุรกันดาร อย่างที่ห้วยปูเลยนี่" คุณหมอเล่า
.
หลังจากลำไส้เล็กกับลำไส้ใหญ่
พันตัวกันเป็นเงื่อนพิรอด ไป 7-8 ปม
หัวโขกกับรถจนปวดไปถึงกลางสมอง
ผมก็เดินทางมาถึง หมูบ้านห้วยปูเลย พอดี
ใช้เวลาเดินทาง 3 ชม. กับระยะทางแค่ 60 กม.
ถ้าเจ็บป่วยขั้นโคม่าหรือว่าเร่งด่วนจะต้องทำยังไง?
ใช้เฮลิคอปเตอร์เหรอ? แล้วถ้าเขาป่วยพร้อมกันเป็นสิบๆ คน
จะต้องใช้คอปเตอร์เป็นสิบๆ ลำงั้นเหรอ?
.
ทำไมที่นี่ไม่มีถนน?
ผมถามคำถามนี้ในใจ
เพราะดูเหมือนว่าจะไม่มีใครตอบผมได้
ถนนคือความต้องการขั้นพื้นฐานของสังคม
ถ้ามีถนน ความเจริญจะเข้ามา
ถนนไม่มา ไฟฟ้าก็ไม่มี
คนที่นี่ยังจุดไต้จุดตะเกียงแบบโบราณ
ยังทำอาหารโดยใช้ฟืนไฟสอดใต้หม้อ
และที่สำคัญพวกเขาอยู่ไกลมือหมออย่างเข็ญใจ
ถึงแม้ว่าจะมีหน่วยแพทย์ พอ.สว. เข้าไปหา
แต่เนื่องจากมีหลายหมู่บ้านและแต่ละที่ใช้เวลานาน
จึงไปกันได้แค่ 2 ปีหนต่อหมู่บ้านเท่านั้น
จะน้อยไปไหน...
.
ที่โรงเรียนห้วยปูเลย
ชาวบ้านกะเหรี่ยงหลายคนมายืนรอคอย
การตรวจต่างๆ อย่างคึกคัก
ทุกคนมีความสุขดีใจที่ได้เจอหมอ
ผมเห็นตอนที่เขาตรวจร่างกาย
ชั่งน้ำหนักวัดความดัน คุณพยาบาลจดค่าร่างกายไว้
บนมือของชาวบ้าน เพราะกลัวเขาทำกระดาษหาย
ทุกๆ คนจึงมือลายพร้อยไปด้วยตัวเลข
.
เด็กๆ ในโรงเรียนถูกจับตรวจฟันกันถ้วนหน้า
ผมได้โอกาสก็เลยเอาขนมนมเนยที่พกมาแจกเด็กๆ
ได้ครบทุกคนพอดิบพอดี
เด็กพูด "ขอบคุณครับ" "ขอบคุณค่ะ" ชัดเจน
ไหว้และย่อตัวลงอย่างสวยงาม
ถ้าไม่เห็นว่าน้องๆ ใส่ชุดชาวเขาเด็กๆ เหล่านี้
ก็ไม่มีอะไรแตกต่างกับเด็กไทยทั่วไป
.
จริงๆ แล้วพวกเขาก็เป็นคนไทย
แต่คุณภาพชีวิตกลับต่างกันมากมาย
.
ผมนั่งอยู่ที่สนามหญ้าหน้าโรงเรียน
ใจคิดไปว่าอนาคตของเจ้าหนูพวกนี้จะเป็นเช่นไรหนอ
จบ ป.6 แล้วจะได้ไปต่อหรือเปล่า
หรือต้องใช้ชีวิตอยู่บนเขาบนดอย
ทำไร่เลี้ยงสัตว์ ในที่ห่างไกลความเจริญต่อไป
.
บางจุดในพื้นที่ของแม่ฮ่องสอน
อย่างหมู่บ้านจอป่าคีซึ่งอยู่ในอำเภอแม่สะเรียง
ฝั่งตะวันตกสุดของประเทศไทย
ถึงกับต้องนั่งเรือล่องแม่น้ำสาละวินไป
จากนั้นเดินป่าเข้าไปอีกครึ่งวัน ก็จะไปถึง
ผมฟังหมอเล่าแล้วงงว่า
นี่เมืองไทย หรือบุกป่าอะเมซอนกันแน่
.
หมอไปหาก็ต้องเตรียมพร้อม
เขามาหาที่โรงพยาบาลก็ต้องพร้อมรับ
ท่ามกลางปัญหาของระยะทางที่ยากจะแก้ไขในเวลาอันสั้น
โรงพยาบาลศรีสังวาลย์เองก็ยังขาดแคลน
อุปกรณ์ทางการแพทย์อีกมาก
รวมถึงการซ่อมบำรุงอาคารอีกหลายจุด
ถึงจะอุดรูรั่วไม่ให้ฝุ่น PM2.5 มากล้ำกรายได้
.
มาช่วยพวกเขากันไหมครับ?
ผมอยากชวนทุกๆ ท่านมาช่วยพี่น้องชนเผ่า
ช่วยโรงพยาบาลศรีสังวาลย์ รวมถึงโรงพยาบาลภาคเหนือรวมทั้งหมด 7 โรงพยาบาล ด้วยวิธีง่ายๆ
ไม่ต้องนั่งเครื่องบิน ไม่ต้องนั่งเรือ
หรือรถ 4WD บุกป่าฝ่าดง ก็ยังส่งความช่วยเหลือไปได้
.
มูลนิธิก้าวคนละก้าวกำลังเปิดรับสมัครวิ่งที่ภาคเหนือ
ระยะ 10.4 กม. ในวันที่ 22 ธันวาคม 2562
ที่สนามกีฬาสามโภช 700 ปี จ.เชียงใหม่
ค่าสมัคร 200 บาท (ได้เหรียญที่ระลึก)
รายได้ทั้งหมดไม่หักค่าใช้จ่าย
มอบให้แก่ 7 โรงพยาบาลภาคเหนือ
ถ้าไปเชียงใหม่ไม่ไหว จะสมัครแบบเวอร์ชวลรันก็ได้
.
ผมเชื่อว่า ถึงแม้เราจะย่นระยะทาง
ระหว่างโรงพยาบาลไปถึงเขาถึงดอยไม่ได้
แต่เราก็สามารถช่วยมอบความปลอดภัย
ให้กับพวกเขาได้มากขึ้น
ด้วยอุปกรณ์ดีๆ ด้วยการปรับปรุงอาคาร
จากเงินเล็กๆ น้อยๆ ของทุกๆ คน
.
นี่คือการวิ่งเพื่อเชื่อมต่อ
วิ่งบนถนนสายน้ำใจเพื่อส่งความห่วงใย
ให้แก่ผู้อยู่ห่างไกลเหล่านั้น
.
เหล่าคนไทยที่ถูกขีดเส้นใต้ว่า"ชาติพันธุ์"
.
สมัครวิ่งกับพี่ตูนที่เชียงใหม่ได้ที่ Link นี้
http://bit.ly/2XBE0yL
.
สมัครวิ่งเวอร์ชวลรัน (VR) ได้ที่ Link นี้
http://bit.ly/314gIlw
.
#ก้าวต่อไปด้วยพลังเล็กๆเพื่อ7โรงพยาบาลภาคเหนือ
#เพราะเราเชื่อในพลังเล็กๆ
#ก้าวคนละก้าว
#กล้าก้าว
#เบลล่าคนดี
ชาติพันธุ์ แม่ฮ่องสอน 在 ชาติพันธุ์ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน - YouTube 的推薦與評價
ชาติพันธ์ุในจังหวัด แม่ฮ่องสอน มี 10 ชาติพันธุ์ หลัก ประกอบด้วย 1. ชาติพันธุ์ ไทใหญ๋ 2. ชาติพันธุ์ กะเหรี่ยง 3. ชาติพันธุ์ คนเมือง 4. ... <看更多>