วันนี้ช่างเป็นวันที่ยาวนานสำหรับอ้ายจงมาก นั่งรถตั้งแต่เช้า กว่าจะถึงเชียงใหม่ แดนล้านนาก็ปาไปเกือบบ่ายสาม ,,,,รากเกือบงอกทีเดียว
บนรถทัวร์ อ้ายจงนึกว่าอยู่ปักกิ่ง,,,คนจีนเยอะมาก ส่งภาษากันให้ลึ่มตามประสาจีนๆ และเพราะพี่จีนนี่แหละ กลายมาเป็นประเด็นในครั้งนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อลูกชาวจีนคู่หนึ่ง เดาว่าน่าจะเป็นคนทางเหนือนะ เพราะสำเนียงค่อนข้างชัด,,, คือพ่อลูกคู่นี้ ต้องการที่จะลงสถานีสุโขทัย แต่สื่อสารกับพนักงานบนรถทัวร์ไม่รู้เรื่อง และนี่คือบทสนทนา
พ่อลูก: พวกเราต้องการลงสถานี "สู้เข่อท่าย"
พนักงาน: วอทททท? ไม่เข้าใจ พวกคุณต้องการลงที่ไหนนะ
พ่อลูก: "สู้เข่อท่าย"
พนักงาน: ไม่มี ไม่มี สู้เข่อท้าย อ๋อออ สุโขทัย ใช่ไหม
พ่อลูก: ไม่ใช่ๆๆๆๆ เราต้องการลงสถานี "สู้เข่อท่าย"
พนักงาน: &^#_)($!_@
วนติดลูปแบบนี้ประมาณ 30วิ จนสุดท้ายพนักงานก็เกิดปิ๊งไอเดีย เลยถามสองพ่อลูกว่า มีหนังสือ หรืออะไรก็ได้ที่มีคำว่า สุโขทัย ไหม และพ่อลูกก็โชว์หนังสือคู่มือท่องเที่ยวสุโขทัย ให้กับพนักงานดู....กว่าจะถึงบางอ้อ!!! น่าจะยื่นหนังสือให้กับพนักงานตั้งแต่แรก ก็จบเรื่องไปแว้ว เนอะ
จากบทสนทนา ถามว่า พ่อลูก พูดผิดไหม ไม่ผิดนะ เพราะ ภาษาจีน "สู้เข่อท่าย" คือ สุโขทัย นั่นแหละ เป็นการทับศัพท์ ซึ่งเรียกว่าใกล้เคียงกับภาษาอังกฤษ มากกว่า เชียงใหม่(ชิงม่าย), กรุงเทพ(ม่านกู่ -อันนี้คนละเรื่องคนละราวกันเลย) ดังนั้นพนักงานน่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก แม้ไม่รู้ภาษาจีน
ถ้าใครเคยคุยกับคนจีน จะรู้เลยว่า English สำเนียงจีนๆเนี่ย ฟังยากมาก ,,,อ้ายจงเจอประสบการณ์ตรงมากับตนเอง เมื่อตอนไปจีนสองสามเดือนแรก อยากจะไปเที่ยวคนเดียว เพื่อพิสูจน์ความเก่งของตัวเองว่า วรยุทธ์การเอาตัวรอดในจีนถึงขั้นไหนแล้ว ,,,
วันนั้นตั้งใจว่าจะไปเดินเลือกหนังสือที่ หวังฝูจิ่ง แต่ด้วยความที่ยังไม่เคยไป แต่พอจะรู้บ้างละ ว่านั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปลงสถานี หวังฝูจิ่งสาย 1 ซึ่งไม่น่ายาก แต่มันยากตรงที่ เมื่อถึงแล้ว ออกประตูไหนละ,,,จริงๆแล้ว ก็มีป้ายบอกนะ ว่าต้องออกประตูไหน แต่อยากจะลองสนทนากับเจ้าหน้าที่จีน เลยพุ่งตรงเข้าไปถาม
อ้ายจง: "ร้านหนังสือ หวังฝูจิ่ง ค้องออกประตูไหน"
เจ้าหน้าที่: "ตี"
อ้ายจง: หืมมมมมม B?
เจ้าหน้าที่: ไม่ใช่ๆๆ "ตี"
อ้ายจง: (พอฟังอีกรอบ เสียงมันคล้ายๆซี ) อ๋อออ C?
เจ้าหน้าที่: ไม่ใช่ๆๆๆ "ตี" (เริ่มโมโหนิดๆ)
อ้ายจง: (สุดท้ายก็รู้) อ๋อออ D?
เจ้าหน้าที่: ตุ้ยเลอ (ใช่แล้ว)!
การออกเสียงตัวอักษรภาษาอังกฤษของคนจีน ตอนแรกๆจะเข้าใจได้ยากมาก ตอนแรกอ้ายจงคิดว่าอ้ายจงเป็นคนเดียว แต่เพื่อนๆคนอื่นก็รู้สึกแบบเดียวกันด้วย อย่าง ตัว D เนี่ย มันคล้ายกับ B และ C มากเลย แต่ตอนหลังจับทางได้ว่า ที่เขาออก "ตี" เนื่องจาก D ในพินอิน หรือเสียงในภาษาจีน คือ ตอ B คือ ปอ ทำนองนี้
ใครเคยเจอประสบการณ์ English-Chinese style บ้าง แชร์กันได้นะครับ :-)
พนักงาน ภาษาจีน 在 คนจีน เรียกพนักงานเสริฟ... - จางเหล่าซือ สอนภาษาจีนออนไลน์ 的推薦與評價
1 服务员 / 服务生 Fúwùyuán/ fúwù shēng พนักงานเสริฟ/บริกร 2 叔叔/阿姨 shūshu/āyí คุณลุง/คุณน้า 3 大哥/大姐 dàgē/dàjiě พี่ชาย/พี่สาว 4 小哥哥 ... ... <看更多>