#ประสบการณ์ชีวิตในญี่ปุ่น🇯🇵
Ep6 ทำงานพิเศษในญี่ปุ่นครั้งแรก ภาค1
เอารูปใบสมัครงานพิเศษ
ตอนอยู่ญี่ปุ่นมาให้ดูกัน
พอดีจัดเอกสารเก่าๆและหาเจอ
สมัยนั้น ลายมือก็จะง่อยๆหน่อย
ขออภัย5555
ไหนๆก็ไหน
Epนี้ ขอมาแชร์ประสบการณ์หางานพิเศษในญี่ปุ่นให้ฟังซ่ะเลย
อย่างที่เคยเล่าไปใน Ep ก่อนๆว่า
ตอนที่มายมาญี่ปุ่นแรกๆ
ภาษาญี่ปุ่นมายแทบไม่ได้เลย
(จำได้ว่า มีความรู้ถึงแค่เขียนตัวฮิรากานะ คาตาะนะ)
เลยถูกจับไปอยู่ระดับชั้นล่างสุด
คือระดับ 0 ของร.ร.
และมีมายเป็นแค่คนไทยคนเดียวในชั้นเรียน
หลังจากที่เรียนอยู่ร.ร. สอนภาษามาประมาณ3เดือน
ด้วยความที่เป็นคนกล้าที่จะพูด
และไม่กลัวผิด เลยทำให้สกิลการพูดของเราพัฒนาไปได้เร็วกว่าทักษะอื่นๆ
(แต่การฟัง การอ่าน การเขียนยังไม่เก่ง)
(บวกกับส่วนใหญ่จะไป hang out
แต่กับเพื่อนๆต่างชาติด้วย
ทำให้เราแทบไม่ค่อยได้ใช้ภาษาไทยเท่าไหร่)
ด้วยความมั่นใจอะไรไม่รู้
เลยตัดสินใจว่า
“จะหางานพิเศษทำ!!”
เพราะอยากได้ประสบการณ์และอยากได้เงิน
(เปรี้ยวมาก ตอนนั้นไม่มีแม้แต่4คิว หรือ N5เลย เพิ่งมาอยู่แค่3เดือน เรียนมินนะ1ยังไม่จบเลย555)
เลยไปปรึกษาเซนเซที่ปรึกษา
ว่าอยากลองสมัครงานดู
เซนเซเลยบอกให้ลองเขียนใบสมัครมา
แล้วเดี๋ยวจะช่วยตรวจให้
(ตอนนั้น แอบคิดเซนเซจะช่วยแต่งประโยคให้เลย แต่เปล่า!😂 ต้องแต่งประโยคเองและให้เซนเซตรวจ แถมสกิลตอนนั้นก็ยังง่อย คือ พูดได้ แต่ไม่ใช่ภาษาทางการ)
เซนเซบอกให้ไปซื้อแบบฟอร์มสมัครงานอะรุไบโตะ (งานพิเศษ)จากที่ร้านสะดวกซื้อ
ก็เลยไปซื้อ
จากนั้นก็ลองมานั่งเขียนดู
เขียนเสร็จก็ให้เซนเซช่วยตรวจและแนะนำ
ก็โดนแก้กลับมาเต็มเลย 555
(แต่ก็ได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ๆเยอะ)
จากนั้น ก็เริ่มไปหางานพิเศษ
สมัยนั้น ยังไม่ค่อยมีประกาศลงเน็ตแบบสมัยนี้
ส่วนใหญ่ วิธีการหางานพิเศษ
คือไปเดินตามถนน ตามหาร้านอาหาร หรือร้านขายของ ไปสังเกตหน้าร้านว่ามีป้ายประกาศรับพนง.ติดอยู่มั้ย
สังเกตง่ายๆ ที่ประกาศจะมีคำว่า
募集中 (ที่แปลว่า กำลังเปิดรับสมัคร) ตัวโตๆ
ถ้าเห็นคำนี้ รีบวิ่งเข้าไปดูเลย!
แรกๆก็หน้าบาง
ตอนเดินเข้าไปดูประกาศก็แอบเขิน เพราะพนง.ในร้านก็จ้องเรา เพราะหน้าร้านเป็นกระจกใสๆ
แว๊บแรกที่ดูประกาศ
แม่เจ้า! อ่านอะไรไม่ออกเลย นอกจากเบอร์โทรศัพท์กับวันที่😂
เอาว่ะ
ก่อนอื่นก็รีบถ่ายรูปใบประกาศจากกล้องมือถือและกลับมาค่อยๆอ่านที่บ้าน
จำได้ว่าตอนนั้น ระดับตัวคันจิมายน้อยมาก
ด้วยความเขินก็เลยถ่ายรูปใบประกาศมาได้แค่2-3ร้าน
พอกลับมาบ้าน ก็มานั่งเปิดดิกแปลใบประกาศเองทีละตัว
สรุปแล้ว ก็ตัดสินใจจะลองสมัครร้านซูชินึง แถวๆโรงเรียน
ชื่อร้าน Sushiro
เป็นร้านซูชิหมุนๆ
ได้ข่าวว่าร้านนี้เขาโอเคกับคนต่างชาติ
เลยโทรไปสมัครดู
ก่อนโทร ก็ไปปรึกษาเซนเซประจำชั้น
ให้เซนเซ ช่วยสอนประโยคโทรไปสมัครงานเป็นภาษาญี่ปุ่นให้
เซนเซก็บอกประโยค
มายก็จดประโยค และกลับไปท่องเอง
ไวยากรณ์อะไร ไม่เข้าใจหรอก หลับหูหลับตาจำไว้ก่อน
หรับมายตอนนั้นนี่ยากมากกก
ภาษาสุภาพ ยาวสุดๆ
(ใครที่เคยเรียนถึงคำยกย่อง ถ่อมตนน่าจะนึกภาพออก และตอนนั้น ระดับภาษาเราแค่ n5😂)
ประโยคอะไรเนี่ย
อย่าว่าแต่รูปยกย่องเลย
รูปพจนานุกรม ยังไม่เคยเรียน 555
แต่เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
วันรุ่งขึ้น
ก็ตัดสินใจโทรไปขอสัมภาษณ์งานพิเศษ
(เพราะถ้าไม่รีบ กลัวเขารับคนอื่นไปก่อน)
ตื่นเต้นมากถึงมากที่สุด
(ตื่นเต้นกว่าสัมภาษณ์งานหลังเรียนจบอีก)
คิดดูว่า มาอยู่ญี่ปุ่นมาแค่3เดือน
วินาทีที่อีกฝ่ายรับสาย
เราก็เหมือนหูดับ
หลับหูหลับตา ท่องประโยคที่เซนเซสอน
โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะว่าอะไร
ประโยคนั้นก็คือ (ภาษาญี่ปุ่น)
“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ.... พอดีเห็นใบแปะรับสมัครพนักงานที่หน้าร้าน เลยสนใจอยากสมัครงานค่ะ ผู้จัดการร้านอยู่ไหมคะ”
อีกฝ่าย: (ตอนนั้น ฟังไม่ค่อยออก แต่เดาว่าพูดว่าอย่างนี้)
ฉันคือ ผู้จัดการร้าน เธอสะดวก มาวัน xx เวลา xxไหม
เรา: สะดวกค่ะ
อีกฝ่าย: โอเค แล้วเจอกัน
วางสาย.....
หลังจากวางสายเสร็จ
หัวใจยังไม่หยุดเต้นแรงเลย
พอจะจับใจความว่าเขาให้มาเจอ วัน xx เวลา xx
แต่ก็เกิดความกลัวว่า
เอ๊ะ! นี่เราฟังถูกวันและเวลารึเปล่านะ
เมื่อกี้เขาพูดเร็วมากๆ
ทำไงดี ถ้าเราฟังผิด จะโทรไปใหม่ เดี๋ยวก็ไม่ดีแน่ๆ
เอาเป็นว่า ไปตามวันที่ได้ยินมาล่ะกัน
..
Ep หน้า มาต่อ 🇯🇵
ตอน ไปสัมภาษณ์งานครั้งแรก
ภาษาญี่ปุ่น n5 คือ 在 สอบญี่ปุ่น JLPT N5-N4 เอาไปใช้ทำอะไร ต้องเรียนถึงขนาดไหน มินนะ ... 的推薦與評價
สมัครสมาชิกช่อง เพื่อดูคลิปลับเฉพาะสมาชิก และสิทธิพิเศษอื่นๆ https://bit.ly/3tITXU1 ร้านขายหนังสือ คอร์สเรียนภาษาจีน- ภาษาญี่ปุ่น ... ... <看更多>