1
เพื่อนคนหนึ่งซึ่งทำงานอยู่ในบริษัทบ้านตัวเองมาเนิ่นนานเพิ่งเล่าให้ฟังว่า เขาออกไปทำธุรกิจใหม่เอี่ยมด้วยตัวเองเป็นครั้งแรกในชีวิต เจอพิษโควิดเข้าไปทำให้สิ่งที่ยากอยู่แล้วยากขึ้นไปอีก "ออกจากคอมฟอร์ดโซนของแท้เลยมึง" เพื่อนเคยบ่นเบื่อๆ อยากๆ ตอนการงานมั่นคง พอมาทำธุรกิจเองเสียงบ่นนั้นหายไป กลายเป็นเสียงสั่นๆ ขยาดๆ แต่เมื่อคุยไปได้สักพักก็สัมผัสได้ว่า 'สั่นสู้' ดูเหมือนเรี่ยวแรงพลังในตัวเขากำลังไหลวนไปทั่วร่าง "ยากเหมือนกันว่ะ แต่ดี" เพื่อนบอก
2
สมัยทำงานเป็นครีเอทีฟโฆษณาต่อเนื่อง 7 ปี ตอนนั้นผมมีโอกาสออกมาเป็น 'เด็กอนุบาล' ในสนามใหม่ สมัครงานเป็นผู้กำกับหนังโฆษณา กลายเป็นผู้กำกับอนุบาล ไร้ประสบการณ์ใดๆ เปลี่ยนสถานะจากครีเอทีฟที่มีผลงานสะสมจนคนพอจะรู้จักมาเป็น 'ใครวะ' ของสนามกำกับหนัง ผมนั่งเขี่ยดินสอกระดาษอยู่เกือบสองเดือน กลัว กังวล แต่เลือดสูบฉีด ครุ่นคิดว่าทำยังไงดีถึงจะมีงาน ตอนได้งานชิ้นแรกก็ตั้งใจทำสุดๆ ในทุกรายละเอียด รู้เลยว่ายาก แต่รู้สึกดี เพราะหัวใจมันเต้นแรงระหว่างทำงาน ความเฉื่อยเนือยที่เกิดจากการงานคุ้นเคยมลายไปหมด
3
เมื่อวานนี้ผมได้ยินน้องในทีมแซวเพื่อนร่วมงานใหม่ซึ่งย้ายมาจากบริษัทที่เก่งและแกร่งมากมาร่วมทีมกับพวกเราซึ่งยังอยู่ในช่วงตั้งไข่ "ท้าทายแน่มึง" นั่นคือคำแซวกึ่งบอกใบ้ว่างานนี้ไม่ง่าย แต่หัวใจสูบฉีดชัวร์ๆ
4
จากการสังเกตตัวเองและคนอื่น, ผมพบว่าเมื่อทำงานไปถึงระดับหนึ่ง ระดับที่เราเริ่มเอาอยู่ ระดับที่เริ่มชำนาญ หรือในสายตาคนอื่นอาจมองว่าเราเก่ง ในระดับนี้เองที่สุ้มเสียงข้างในจิตใจจะเริ่มงอแงและส่งเสียงเรียกร้องให้ออกเดินทางอีกหน อาการคือเริ่มเนือย ไม่สร้างสรรค์สิ่งใหม่ ย่ำอยู่กับที่ ทำแบบขอไปที ความพอใจต่ำ และเริ่มรู้สึกไม่เป็นมิตรกับงานที่ทำ กระทั่งขี้เกียจตื่นไปทำงาน ซึ่งไม่ได้เกิดจากการทำได้ไม่ดี แต่อาจเกิดจากความรู้สึกว่า 'พรุ่งนี้ก็เหมือนเมื่อวาน'
5
เมื่อถึงทางแยกนี้ บางคนเลือกที่จะอยู่กับที่ สิ่งที่ได้คือความปลอดภัย มั่นใจ ไม่เสี่ยง ซึ่งแลกกับความเบื่อ ซ้ำ จำเจ ขณะที่บางคนเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงไปสู่โจทย์ใหม่ที่ท้าทาย อันตราย และอาจไม่สำเร็จ สองทางแยกนี้ตอบยากว่าเส้นไหนดีกว่า โจทย์ชีวิตแต่ละคนต่างกัน
6
แต่จากประสบการณ์ส่วนตัว ผมพบว่า ทุกครั้งที่เรากลับไปเป็นเด็กอนุบาลในสนามใหม่ ทุกครั้งที่รู้สึกหวั่นใจว่าจะทำได้หรือไม่ ในช่วงเวลานั้นเรากำลังได้เรียนรู้สิ่งใหม่และเติบโตอีกครั้ง จิตวิญญาณภายในกลับไปสดใสมีพลังเหมือนตอนเป็นเด็ก เป็นหนุ่มสาว เรามองโลก งาน และอุปสรรคด้วยแววตาเหมือนเด็กเห็นของเล่นใหม่ แน่นอนล่ะว่ามันเป็นของเล่นที่เป็น 'ของจริง' และวางทิ้งขว้างไว้ไม่ได้ แต่ต้อง 'เล่น' เต็มที่ให้สุดฝีมือ
7
จิตใจของ 'ผู้เริ่มต้น' หรือดวงตาของ 'เด็กอนุบาล' ที่เพิ่งเข้าโรงเรียนนั้นสำคัญมาก มันทำให้ความรู้สึกที่มีต่อโลกตรงหน้าพลิกโฉมสิ้นเชิง ทุกสิ่งดูน่าเรียนรู้ ปัญหากลายเป็นเรื่องสนุกที่จะเอาชนะ เป้าหมายใหม่กลายเป็นจุดที่เรายังไม่เคยไปถึง และการทดลองเพื่อแก้ปัญหาคือโอกาสกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ ด้วยจิตใจและสายตาเช่นนี้ การตื่นไป 'โรงเรียน' ซึ่งคือโลกหรือที่ทำงานกลายเป็นเรื่องสนุกและน่าตื่นเต้น
8
เมื่อเกิดโควิด-19 ขึ้นมา ผมได้ยินว่าหลายองค์กรหลายบริษัทมีการปรับรูปแบบการทำงาน บ้างก็สลับตำแหน่ง ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ทำให้คนจำนวนมากต้องย้ายออกจาก 'ฐานที่มั่น' ซึ่งชำนาญและทำมานาน ไปสู่สถานะของ 'เด็กอนุบาล' ที่ต้องเรียนรู้สิ่งใหม่หลายอย่าง บางคนชอบ บางคนไม่ สำหรับคนที่ไม่ชอบนั้นเข้าใจได้ เพราะความเปลี่ยนแปลงทำให้เราเหนื่อยเสมอ กระนั้นความเปลี่ยนแปลงก็เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ในการมีชีวิตอยู่ ทางที่ดีกว่าอาจเป็นการมองเห็นข้อดีในการเปลี่ยนแปลง เพราะมันทำให้เราได้กลับไปเป็น 'เด็กอนุบาล' อีกหน
9
เพื่อนอีกคนของผมเป็นคนมีความมั่นใจสูง ไม่ค่อยกลัวหรือกังวลอะไร เข้ากับคนง่าย ให้ทำอะไรก็ยินดีทำ พอรู้จักปูมหลังของเขาจึงเข้าใจว่าคุณสมบัติเหล่านี้เขาได้มาอย่างไร เขาเป็นคนย้ายโรงเรียนบ่อยมาก ทำให้คุ้นชินกับความเปลี่ยนแปลง และพร้อมเปิดรับสิ่งใหม่เสมอ
10
ในจุดที่เราเริ่มชำนาญในการงานที่สั่งสมประสบการณ์มาเนิ่นนานนับเป็นจุดที่ดี ปลอดภัย มั่นใจ มั่นคง แต่เมื่อเราอยู่ ณ จุดนั้นนานวันเข้า เมื่อชีวิตล่วงเลยผ่าน 'จุดมั่นคง' นี้ไปสักระยะ สิ่งที่เกิดขึ้นกลับค่อยๆ เป็นไปในทางตรงกันข้าม นั่นคือ เราจะเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัย ไม่มั่นคง เพราะจิตวิญญาณภายในที่ยังต้องการงอกงามและเติบโตจะส่งสัญญาณว่า "การหยุดอยู่กับที่คือการตายลงอย่างช้าๆ"
11
พื้นที่ปลอดภัยที่ใช้เวลากับมันนานเกินไปกลับกลายเป็นพื้นที่อันตราย อันตรายต่อจิตวิญญาณที่ค่อยๆ แห้งแล้งเซื่องซึมลงเรื่อยๆ
12
การออกไปนอกพื้นที่ปลอดภัยไม่ได้หมายถึงการลาออกหรือย้ายที่ทำงานเท่านั้น มันอาจหมายถึงการเปิดพื้นที่ให้ตัวเองได้ทดลองทำสิ่งใหม่ที่อยากทำ เปิดเพจ เปิดช่องยูทูบ เปิดไอจีขายของ หรือทดลองงานอดิเรกใหม่ๆ จัดดอกไม้ ปั้นเซรามิก เขียนเพลง เล่นดนตรี เก็บขยะชายหาด ลงพื้นที่เรียนรู้จากคนอื่น หรือจะเดินไปคุยกับหัวหน้าเพื่อของานที่ท้าทายกว่าเดิม สลับแผนกเพื่อเจอโลกใบใหม่ และแน่นอนว่าการย้ายงานไปทำในสิ่งที่ 'ยากแต่ดี' ก็เป็นวิธีกระตุ้นหัวใจอยู่แล้ว
13
หากพูดถึงการใช้ชีวิต เรียบง่ายน่าจะดี แต่ถ้าพูดถึงการงาน ง่ายเกินไปอาจไม่ดี เพราะในตัวเรานั้นมีแรงผลักให้อยากเจอเรื่องยากที่อยากเอาชนะอยู่เสมอ หากไม่ยอมพาตัวเองไปอยู่ในจุดที่กลัว ย่อมไม่มีโอกาสเรียนรู้สิ่งใหม่ เราอาจเอาตัวรอดได้ด้วยความชำนาญ แต่จิตวิญญาณอาจเหี่ยวแห้งเซื่องซึม
14
การหาโอกาสให้ตัวเองได้มี 'ดวงตาเด็กอนุบาล' ที่สดใหม่ในการมองโลก ชีวิต และการงาน คือการดึงศักยภาพสูงสุดและกำลังภายในของตัวเองออกมาใช้อย่างเต็มที่ ลองนึกย้อนกลับไปในวันที่เดินเข้าโรงเรียนอนุบาลวันแรก มันทั้งน่ากลัวและน่าตื่นเต้น แต่เราก็จะกลัวอยู่แค่ไม่กี่วัน พอเริ่มทำความคุ้นเคย สถานที่ที่เคยกลัวกลับกลายเป็นสนุก
15
บางครั้งเมื่อลองสำรวจชีวิตตัวเองอย่างละเอียดในวันที่รู้สึกแรงพลังถดถอยร่อยหรอลงเรื่อยๆ เราอาจพบว่าบางอย่างในชีวิตนั้น 'สบาย' แต่ 'ไม่ดี' และในบางช่วงเวลาเราก็ต้องการเรื่อง 'ยากแต่ดี' บ้าง
ยาก-เพราะมันใหม่
ดี-เพราะเราอยากทำ
ทุกครั้งที่เจอเรื่องยาก เรากำลังเรียนรู้สิ่งใหม่
นอกพื้นที่ปลอดภัยมีบทเรียนใหม่รออยู่เสมอ ถ้ากล้าก้าวออกมาเราก็จะพบเจอบทเรียนนั้น, ซึ่งไม่ง่ายหรอก แต่มันดีต่อชีวิต
#นิ้วกลม
#Roundfinger
สั่นสู้ 在 เพลง (เนื้อเพลง) สั่นสู้ mp3 ดาวน์โหลดเพลง | Sanook Music 的相關結果
สั่นสู้ - แคทรียา อิงลิช/มอส ปฏิภาณ. Written by：สมชาย สันติฤทธิ์/ระวี กังสนารักษ์. หัวหกแทบก้นขวิด. เผ่นหนีกันแทบไม่ทัน. ถอยก่อนต้องถอยก่อน. ... <看更多>