เวลาเราตัดสินใจควักเงินจากกระเป๋าเพื่อซื้ออะไรสักอย่าง ส่วนใหญ่แล้วจะเกิดจากความต้องการอยู่ 2 อย่างใหญ่ๆ คือ ต้องการเป็นเจ้าของ กับ ต้องการประสบการณ์
.
หรือ พูดให้เห็นภาพง่ายๆ ก็คือ “ซื้อสิ่งของ” เช่น เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับ แก็ดเจ็ตต่างๆ กับ “ซื้อเรื่องราว” อย่าง ทริปเที่ยว ตั๋วคอนเสิร์ต ตั๋วชมฟุตบอล เป็นต้น
.
คำถาม คือ การใช้เงินซื้อของแบบไหน สร้างความสุขให้คนเราได้มากกว่ากัน ?
.
ทีมวิจัยของแวน โบแว่น นักจิตวิทยาสังคม ได้ทำแบบสอบถามทางโทรศัพท์โดยมีกลุ่มตัวอย่างที่อายุ 20 ปี ถึง 60 ปี จำนวน 1,200 คน ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม ปี 2000
.
โดยการวิจัยครั้งนี้ได้มีการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับฐานะทางการเงินของครอบครัว และให้กลุ่มตัวอย่างเลือกสิ่งของ เช่น เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า และ เครื่องประดับ เป็นต้น ที่เคยซื้อด้วยวัตถุประสงค์ในการ “เป็นเจ้าของ” เพื่อความสุขของตัวเอง และ สิ่งของที่เป็น ทริปเที่ยว ตั๋วคอนเสิร์ต ตั๋วชมฟุตบอล และ ทัวร์สกี เป็นต้น ที่เคยซื้อด้วยวัตถุประสงค์เพื่อ “ประสบการณ์” อย่างละชิ้น
.
หลังจากนั้นให้เลือกว่าระหว่างสิ่งของสองชิ้นที่เลือกมา ชิ้นไหนทำให้ตัวเองมีความสุขมากกว่ากัน
.
ผลการทดลองปรากฎว่า คนที่บอกว่าสิ่งของที่ซื้อเพื่อประสบการณ์ทำให้เขามีความสุขมากกว่าคิดเป็น 57 เปอร์เซ็นต์ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ส่วนคนที่ตอบว่ามีความสุขจากสิ่งของที่ซื้อเพื่อความเป็นเจ้าของมากกว่ามีเพียง 34 เปอร์เซ็นต์
.
นี่เป็นผลการวิจัยที่ทำให้เห็นความจริงว่า คนส่วนใหญ่มองว่าการมีประสบการณ์จากการซื้อเรื่องราวนั้นได้มอบความสุขให้มากกว่าการซื้อสิ่งของ
.
คำถาม คือ อะไรทำให้ ประสบการณ์ มอบความสุขให้คนเรามากกว่า สิ่งของ ล่ะ ?
.
นั่นก็เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของคนเราก็คือความสัมพันธ์ หากเราไปดูผู้ป่วยที่กำลังอยู่ในวาระสุดท้ายของชีวิต เราจะพบว่าแทบไม่มีใครถามหาถึงกระเป๋าแบรนด์เนม รถหรู หรือ บ้านหลังใหญ่ มีแต่จะถามหาครอบครัว ลูกหลาน เพื่อนฝูง และ คนที่รัก
.
ซึ่งโดยส่วนใหญ่ของที่ให้ประสบการณ์กับเรานั้น มักจะมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์อยู่ เช่น ได้ไปเที่ยวกับครอบครัว กินอาหารร้านดังกับคนรัก ได้ไปดูฟุตบอลทีมรักกับเพื่อนสนิท ได้ไปชมการแสดงของศิลปินกับเพื่อนรัก
.
หรือ ต่อให้เราไปเที่ยวหรือชมการแสดงคนเดียว การได้พูดคุยกับคนต่างแดน หรือ ความประทับใจในฝีมือการแสดงของศิลปินคนโปรดก็ถือเป็นความสัมพันธ์ที่ทำให้เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขา
.
แต่การซื้อสิ่งของ นั้นให้ความพอใจแค่ช่วงเวลาที่ได้เราเป็นเจ้าของมันเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปความรู้สึกนั้นก็เบาบางลงจนบางครั้งก็เกิดความทุกข์เมื่อสิ่งของเหล่านั้นเริ่มเป็นส่วนเกินในบ้าน จะนำไปขายก็เสียหาย แต่ถ้ายังมีไว้ก็ไม่รู้จะไปเก็บที่ไหน
.
เพราะสิ่งที่มันจะอยู่กับเราตลอดไป ไม่ใช่สิ่งของที่ซื้อมาเก็บไว้ เเต่เป็นเรื่องราวที่ได้ไปพบเจอมาต่างหาก เพราะทุกครั้งที่นึกถึงมัน เรื่องราวเหล่านั้นมันก็ทำให้รู้สึกได้เติมเต็มความสุขทุกครั้ง เเม้ตอนนั้นอาจจะเจอสถานการณ์ที่ยากลำบาก เเต่พอมานึกถึงมันตอนนี้ มันกลับเป็นเรื่องตลกที่หยิบมาคุยทีไรก็ขรรมกันจนท้องเเข็งทุกที
.
เรามักจำไม่ได้หรอกว่าตอนไปเที่ยว เราเคยซื้ออะไร แต่เราจำได้เสมอว่าเราไป “กับใคร” และยังจำโมเม้นกับคนในช่วงเวลานั้นได้ดีเสมอ
.
อย่างไรก็ตาม บทความนี้ไม่ได้กำลังจะบอกให้คุณหยุดซื้อสิ่งของนะครับ เพราะความจริงแล้วเราสามารถปรับกรอบความคิดในการซื้อสิ่งของ จากซื้อเพราะอยากเป็นเจ้าของเป็นซื้อเพราะอยากได้ประสบการณ์จากมันได้
.
เช่น หากวันนี้คุณกำลังจะไปซื้อโต๊ะและเก้าอี้ หากคุณมองโดยใช้กรอบความคิดเพื่อเป็นเจ้าของ คุณก็จะเห็นมันเป็นแค่เครื่องเรือนที่ใช้ในบ้าน
.
แต่ถ้าคุณมองโดยใช้กรอบความคิดเพื่อประสบการณ์ เราจะมองเห็นและรู้สึกถึงช่วงเวลาที่ได้นั่งอ่านหนังสือ และ เขียนไดอารี่ บนชุดโต๊ะเก้าอี้ตัวนี้
.
หรือ ถ้าคุณไปซื้อโต๊ะกินข้าวก็ให้คิดว่าซื้อไปเพราะอยากสัมผัสช่วงเวลาดีๆ ที่ครอบครัวได้รวมตัวเพื่อรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน
.
ถึงแม้ว่าจะซื้อของอย่างเดียวกัน แต่เราสามารถใช้กรอบความคิดในการมองที่ต่างกันได้
.
อย่างที่ อีริค ฟรอมม์ นักคิดผู้ทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งในศตวรรษที่ 20 แนะนำเอาไว้ว่า “เราควรมีกรอบความคิดเพื่อประสบการณ์ เพราะมันจะทำให้เรามีความสุขและส่งผลให้เรามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นมากกว่าการมีกรอบความคิดเพื่อการเป็นเจ้าของ”
.
.
Ref : หนังสือ THE FRAME ชนะตั้งแต่ความคิด หนังสือที่จะทำให้คุณมีชีวิตที่มีความสุขและมองทุกสิ่งด้วยสติปัญญา
เขียนไดอารี่ 在 เขียนไดอารี่แบบ To do list| เหมาะกับมือใหม่หัดเขียนบันทึก - YouTube 的推薦與評價
มาลองวิธีการ เขียน แบบ To do list กันนะคะ ใครได้ลอง เขียน ก็ต้องติดใจเพราะมันดีกับสมองมาก ปลดปล่อยความรกให้ไปอยู่ในสมุด นอกจากนั้นยังเป็นการจดบันทึก ... ... <看更多>