สิ้นปีนี้ SCG จะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้งนึง
คุณกานต์ ตระกูลฮุน กรรมการผู้จัดการใหญ่ จะเกษียณอายุการทำงาน และได้แต่งตั้งให้คุณรุ่งโรจน์ รังสิโยภาส รับหน้าที่นี่แทนตั้งแต่ 1 มกราคม 2559 เป็นต้นไป
จากหลาย ๆ บทความที่เคยอ่านคุณกานต์จะให้พนักงานในบริษัทเรียกคุณกานต์ว่า พี่กานต์ จะเรียกน้า เรียกลุงก็ได้ แต่คงไม่มีใครกล้าเรียก - คุณกานต์ว่าอย่างนั้น (ที่มา : http://goo.gl/dTre5t)
งั้นผมขอถือวิสาสะ เรียกพี่กานต์ด้วยละกันนะ
จากที่เคยอ่านประวัติมา พี่กานต์เป็นลูกหม้อ SCG คนนึงเลย บ้านก็อยู่แถวบางซื่อ ฝึกงานที่ปูน ฯ (สมัยนั้นยังเรียกว่าปูน ฯ อยู่) จนมาเป็นวิศวกร และเติบโตมาเรื่อย ๆ จนมาเป็นเบอร์ 1 ของ SCG
ใครที่ถามหาว่า Promote from Within มีที่ไหน ... ที่นี่แหละครับที่มีให้เห็นอย่างเป็นรูปธรรม
พี่กานต์เล่าในบทความหนึ่งว่า คุณชุมพล ณ ลำเลียง ผู้ส่งมอบตำแหน่งและเป็น Mentor ให้กับพี่กานต์ได้บอกว่าพี่กานต์ว่า
"คุณเป็นคนเก่ง แต่ก็ต้องทำให้คนรักด้วย"
ผู้นำทีจะเจ๋งจริง ไม่ใช่แค่ได้งาน แต่ต้องได้ใจคนด้วย
"อยากให้น้อง ๆ ใกล้ชิดกันแค่นั้นเอง คิดว่าถ้าเรียกพี่ได้น้องๆจะสบายใจขึ้น ต้องยอมรับว่าเมื่อก่อนเรียกคุณบ้าง เรียก กกญ.(กรรมการผู้จัดการใหญ่)บ้าง ดูแล้วห่างเหินมาก อยากให้ใกล้ชิดกัน ส่วนใหญ่น้องๆก็ไม่กล้าเรียก จะเรียก "คุณกานต์ๆๆ" อยู่ ต้องย้ำ 3-4 ครั้งถึงจะยอมเรียก"
การให้พนักงานในองค์กร เรียกผู้นำว่าพี่เหมาะเหรอ ? เรียกคุณ เรียกท่าน มันดูให้เกียรติมากกว่านะ ? อายุเท่าป้า ให้หนูเรียกพี่ หนูไม่กล้าเรียกอ่ะคะไม่ต้องมาเรียกผมพี่ ผมลูกคนเดียว !!!!
จะเรียกว่าอะไร จะให้เป็นยังไง ผมว่ามันขึ้นอยู่กับว่า เราอยากสร้างวัฒนธรรมองค์กรอย่างไร ซึ่งวัฒนธรรมองค์กรที่สร้างกันขึ้นมา ก็ไม่ได้สร้างมาเล่น ๆ เป็นคำพูดเก๋ ๆ เท่ ๆ ชิค ๆ คูล ๆ แต่เพื่อเพิ่มศักยภาพขององค์กรต่างหาก
อย่างที่พี่กานต์บอก การให้น้อง ๆ เรียกพี่ น้องจะได้สบายใจ พอเกิดความสบายใจ น้อง ๆ ก็จะกล้าพูด กล้าแสดงความเห็น กล้านำเสนอความคิดใหม่ ๆ แต่ถ้าน้อง ๆ กลัว กระทั่งหัวหน้าก็ต้องเรียกคุณเรียกท่าน จะมีซักกี่คนที่จะกล้านำเสนอเรื่องใหม่ ๆ ถ้าไม่มีเรืองใหม่ ๆ องค์กรก็จะหยุดนิ่ง เติบโตต่อไม่ได้
Rome wasn't built in a day วัฒนธรรมองค์กรก็เช่นกัน และที่สำคัญทำคนเดียวไม่ได้ และที่สำคัญกว่านั้น
เบอร์ 1 ต้องขยับก่อน ทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง และทำอย่างสม่ำเสมอด้วยครับ ถ้าแม้แต่เบอร์ 1 ยังไม่ทำ เบอร์ตามหลัง หรือเบอร์ตองเบอร์ไหน ขยับแรงแค่ไหน มันก็ไม่กระเพื่อมไปทั้งองค์กรได้
สำหรับพนักงานตัวเล็ก ๆ อย่างพวกเรา เมื่อเราเข้าไปอยู่ในองค์กรแล้ว หน้าที่ของเราคือเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม แต่ถ้าเราหลิ่วตาจนตาจะเหล่อยู่ละ ไม่ไหวละ วัฒนธรรมแบบนี้ไม่ใช่เราจริง ๆ อยู่ไปก็อึดอัด เราก็ต้องลี้ภ้ยครับ เพราะเราคงไม่มีอำนาจที่จะไปเปลี่ยนวัฒนธรรมขององค์กร
ส่วนน้อง ๆ ที่กำลังจะสมัครงาน ก็อย่าลืมศึกษาวัฒนธรรมองค์กรที่เราจะเข้าไปนะครับ เพราะถ้าน้องติดกระดุมผิดตั้งแต่ต้น เข้าไปก็อึดอัด อยู่ไมไ่ด้ เสียเวลากันทั้งสองฝ่าย
ผมย้ำนะครับ วัฒนะ แปลว่า ความเจริญ ความงอกงาม
ไอ่พวกการไม่ตรงต่อเวลา ขี้โม้ โอ้อวด เช้าชามเย็๋นชาม แบบนั้นไม่ใช่วัฒนธรรมองค์กรครับ ^^
#HRTheNextGen
เท่ แปลว่า 在 BeamSensei Facebook 的最佳貼文
เรื่องเล่าวันนี้ พร้อมภาษาญี่ปุ่นน่าสนใจ !!!!
ตอน : อิซากะชายน้ำใจงามกับทุกคน
อ่านแล้วมโนภาพตามด้วย
วันนี้มีนัดตรวจงานกับอิซากะที่มหาลัยค่ะ พอไปถึงก็เที่ยงพอดี กินข้าวกลางวันกันก่อน โรงอาหารที่มหาลัย
โรงอาหารที่มหาลัยบีม ตอนกลางวันคนเยอะมากค่ะ ไม่มีที่นั่งเลย ต้องยืนรอคนอื่นกินเสร็จไรงี้ ถ้าไปช้าๆ ก็ต้องรอค่ะ
พอดีมีโต๊ะนึงกินเสร็จแล้วลุก เป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมจตุรัส นั่งได้ 4 คน
แต่บีมกินกับอิซากะสองคน อีกสองที่ก็ว่างใช่ปะ ก็เอากระเป๋าอะไรงี้วางไว้
เราก็นั่งกินข้าวกันปกติ
คราวนี้มีนักศึกษาต่างชาติฝรั่ง (ยุโรปสักประเทศ) เดินถือถาดอาหาร ทำตามองซ้ายมองขวา เหมือนกำลังหาที่นั่ง
เราก็เห็นนะ แต่เราเฉยๆ คิดว่าเขาคงเดินหาเพื่อน
อิซากะจ้า อยู่ๆนางก็เก็บกระเป๋ามากองข้างนึง
เราก็ตกใจ ทำไรฟะ
บีม : ? ย้ายของทำไม
อซก : คนนั้นไง เหมือนเขาหาโต๊ะอยู่นะ
บีม : หา ?
อซก : คงไม่มีโต๊ะนั่ง น่าสงสารออก ให้เขามานั่งด้วยกันดิ
บีม : บ้า หน้าอย่างนี้เขาเดินหาโต๊ะที่เพื่อนจอ.....
พูดยังไม่ทันจบ
อิซากะ ก็สบตากับสาวฝรั่งคนนั้น
พร้อมผายมืออออออออออออออ
ส่งสายตาาาาาาาาาา
ประมาณว่า
"มานั่งตรงนี้สิครับ"
คือนางเก็บโต๊ะให้เรียบร้อยแล้วนะ 555 พร้อมเชิญให้นั่งเต็มที่
สาวฝรั่งมองตา นางไม่ได้พูดอะไร ทำเป็นไม่เห็น ทำหน้าเฉยๆ แล้วนางก็มองข้ามหัวอซก.ไปยังอีกโต๊ะที่อยู่ด้านหลัง โบกมือไหวๆๆๆ
บีม : ก็บอกแล้วว่าเขามากับเพื่อน ...
อซก : ................ (เอาหัวทุ่มโต๊ะ)
สายตาอซก.มองเห็นสาวฝรั่ง say hello กับเพื่อนฝรั่งตรงด้านหลัง ในที่สุดก็หาโต๊ะเพื่อนเจอ
บีม : นักศึกษาต่างชาติที่นี่ ตอนกลางวันไม่ค่อยมีใครมากินข้าวคนเดียวหรอก เขามีเพื่อนกันนะ =[]= .........ดูก็รู้แล้วว่าเขาเดินหาโต๊ะเพื่อน อะไรของนายเนี่ย
อซก : ก็ไม่รู้นี่น่า อายอะ ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน
จากนั้นนางก็นั่งหัวเราะระหว่างนางกินข้าว เพราะนึกถึงความหล่อสุภาพบุรุษของนางที่สร้างมันขึ้นมา แล้วเงิบในพริบตา
บีม : ขำอะไร เรื่องเมื่อกี้เหรอ
อซก : 555555 คือ อายมากเลยอ่ะ อุตส่าห์เก็บของให้ แถมผายมือเชิญเขานั่งแล้ว
บีม : เอาเถอะ ฉันจะทำเป็นไม่เห็น แต่เดี๋ยวขอเอาไปเล่าในเพจนะ
5555555555555
อซก.บอกว่าพอได้เป็นครูสอนภาษาคนต่างชาติ ทำให้รู้สึกว่าอยากช่วยเหลือชาวต่างชาติมากขึ้น เช่นเหตุการณ์เมื่อกี้ หรือเวลาเดินตามถนนเจอฝรั่งมาถามทาง ก็จะเต็มใจช่วยเหลือเสมอ
แหม่ะ ......
ใจดีขริงๆ
หน้าแหกหมอไม่รับเย็บ 555
------------------
คำศัพท์ นะคะ
食堂 shokudou โรงอาหาร
昼ご飯 hirugohan อาหารกลางวัน
大学 daigaku มหาวิทยาลัย
鞄 kaban กระเป๋า
座る suwaru นั่ง
外国人 gaikokujin คนต่างชาติ
欧米人 oubeijin คนฝั่งยุโรปอเมริกา
友達 tomodachi เพื่อน
ごはんを食べる gohan o taberu กินข้าว
恥ずかしい hazukashii อาย
笑う warau หัวเราะ
爆笑する bakushousuru ระเบิดหัวเราะลั่น
かっこいい kakkoii หล่อ เท่
片付ける katazukeru เก็บ ทำให้เรียบร้อย
สำนวนน่าสนใจค่ะ
顔から火が出る
kao kara hi ga deru
แปลว่า มีไฟออกมาจากหน้าค่ะ
หมายถึง ทำไรเปิ่นๆแล้วอายมากๆ จนไฟออกจากหน้าเลย
5555
ภาพประกอบ : ฤดูใบไม้ผลิ ณ สวน โชวะคิเนนโคเอ็น (ทาจิคาว่าโตเกียว) ไปดูได้ ตอนนี้กำลังสวย