關於 a tree to remember company ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

ดีมากกกกกกกกก

Google มองหา “เมล็ดพันธุ์” แบบไหน?
.
ผมเคยถามคนรุ่นใหม่หลายคนว่าอยากทำงานกับบริษัทแบบไหน ชื่อหนึ่งที่ผมจะได้รับคำตอบเสมอก็คือ Google
.
“ผมอยากทำงานที่รู้สึกว่าเราได้ทำอะไรที่สร้าง impact ให้กับสังคมจริงๆ อย่าง Google พี่ดูสิ เขาทำอะไรที มันมีผลต่อโลกหมด ทำแล้วคงรู้สึกว่างานมีความหมาย”
.
น้องคนหนึ่งเคยบอกผม และไม่ใช่น้องคนนี้คนเดียวที่ให้เหตุผลแบบนี้นะครับ
.
ข้อสังเกตหนึ่งที่ผมมีจากการได้สัมผัสกับคนรุ่นใหม่ เมื่อก่อนเวลาคนเราจะมองหางาน เราดูก่อนเลยว่าเงินดีไหม มั่นคงหรือเปล่า งานที่ทำเป็นงานที่เราชอบไหม ถนัดไหม แต่มาตอนนี้ ผมพบว่าสิ่งเหล่านั้นไม่เพียงพอที่จะดึงดูดคนรุ่นใหม่แล้ว
.
เหมือนอย่างที่น้องคนนั้นบอกครับ เขามองหางานที่ทำให้เขารู้สึกว่าได้ทำสิ่งที่มีความหมาย งานที่เขาทำแล้วได้เปลี่ยนแปลงโลก
.
ไม่ใช่ทำเพราะมั่นคง ไม่ใช่ทำเพราะถนัด แต่ทำเพราะมันมีความหมาย
.
สงสัยกันไหมครับว่าบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับโลกอย่าง Google เขามองหาคนแบบไหน สร้างคนแบบไหน และรักษาคนแบบไหนไว้
.
วันนี้ผมไปงาน Techsauce Cultural Summit 2019 มาครับ Session หนึ่งที่ผมรอฟังก็คือ Google : What’s secret of the world’s happiest place to work at? บรรยายโดยคุณ Pim Suvitsakdanon Head of Sales - Thailand Google Customer Solutions เป็นบรรยายที่ผมได้อะไรดีๆ กลับมาแบ่งปันให้คุณผู้อ่านเยอะเลยครับ
.
Google เปรียบการเฟ้นหาบุคลากรเหมือนการหาเมล็ดพันธุ์ที่ดีเพื่อมาปลูกเป็นต้นไม้ที่เติบใหญ่และให้ดอกผลงดงาม โดยมองหาคนที่มีลักษณะ 4 ข้อครับ
.
General Cognitive Abiility - Google ไม่ได้มองหาคนที่หาคำตอบมาได้ถูกต้อง (เพราะแน่นอนว่าคำตอบที่ผิดพลาดให้บทเรียนกับเราได้เหมือนกัน) แต่มองหาคนที่มี “วิธีการหาคำตอบ” ที่น่าสนใจ เพราะในการทำงานจริง เราไม่มีทางรู้ได้ว่าคำตอบไหนเป็นคำตอบที่ถูกต้องที่สุดตั้งแต่ต้น แต่ถ้ามีกระบวนการคิดหาคำตอบที่ดีก็อาจจะนำไปสู่ทางออกที่ดีได้
.
Role-related knowledge ข้อนี้น่าสนใจตรงที่ Google ไม่ได้มองหาคนที่เรียนหรือมีประสบการณ์มาในสายงานโดยตรง แต่เชื่อว่าแต่ละคนมีความสามารถที่แตกต่างกัน แบ็กกราวนด์ที่แตกต่างกันนำไปสู่วิธีคิดที่หลากหลายไปด้วย เป็นการมองแทนลูกค้าในหลายมุม เพราะฉะนั้น Google จึงเต็มไปด้วยคนที่มีแบ็กกราวนด์หลากหลาย มีคนที่ไม่จบตรงสาย หรือบางทีก็มีประสบการณ์จากสายงานที่ต่างออกไปเลยก็มี แต่สิ่งที่ Google มองหาคือ ความสามารถในการเรียนรู้ ทุกสิ่งสามารถเรียนรู้ได้หมด
.
คำที่ผมชอบมากคือ “Hungry but humble” ไม่ได้แปลว่าหิวแต่ทำเป็นไม่หิวนะครับ! แต่แปลว่ากระหายอยากเรียนรู้ตลอดเวลา ขณะเดียวกัน ก็มีท่าทีที่ไม่เย่อหยิ่งว่าเรารู้ไปหมด ไม่ดูถูกคนอื่นที่ไม่รู้หรือรู้แตกต่างจากเรา
.
Leadership ความเป็นผู้นำไม่ได้มีไว้เฉพาะคนเป็นหัวหน้านะครับ แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องมี แต่ลึกไปกว่านั้น Google เชื่อในความเป็นผู้นำว่า คนที่มีความเป็นผู้นำต้องพร้อมจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อนำคนอื่นและพร้อมจะกระเถิบมาข้างหลังเพื่อให้คนอื่นนำได้ นำอย่างเดียวแต่ตามไม่เป็นก็ไม่มีความหมาย หรือรู้จักแต่การขึ้นไปที่สูงแต่ลงมาอยู่ข้างล่างไม่เป็นก็เป็นผู้นำที่ไม่มีความหมายเช่นกัน —- ลึกซึ้งเว้ย!
.
Googleyness เป็นการดูว่าคนคนนี้มีความเป็นมนุษย์ Google แค่ไหน เช่น ทำในสิ่งที่ถูกต้องหรือเปล่า ติดอยู่ใน Comfort zone หรือเปล่า เป็นคนที่มีพลังงานบวกเมื่ออยู่กับทีมหรือเปล่า ฯลฯ ข้อนี้ถ้าจะ adapt ใช้กับองค์กรของเราเองก็คือ ดูทรงแล้วคนนี้มีความเป็นคนแบบที่องค์กรเรามองหาไหม หรือเข้ามาแล้วจะกลายเป็น “ข้อใดไม่เข้าพวก” แบบที่จะอยู่ในองค์กรไม่ได้
.
ที่ Google คุณจะต้องผ่านการสัมภาษณ์ถึง 4-6 ครั้ง ซึ่งการจะรับคนเข้าทำงาน กรรมการหรือผู้สัมภาษณ์ทุกคนจะต้องเห็นพ้องต้องกันหมด ถ้ามีแม้แต่คนเดียวไม่เห็นด้วย ก็ต้องเริ่มหาคนใหม่ นั่น!!!
.
นอกจากการหาเมล็ดพันธุ์ที่ใช่แล้ว การสร้างวัฒนธรรมองค์กรก็เป็นการสร้างดินที่ดีเพื่อให้เมล็ดพันธุ์สามารถเติบโตไปอย่างมีศักยภาพได้ครับ
.
ดินที่ Google เตรียมไว้ มีอยู่ 2 เรื่องที่นำมาแบ่งปันกันในวันนี้ครับคือ
.
Learning culture สร้างสิ่งแวดล้อมให้เอื้อต่อการเรียนรู้ ที่ Google พนักงานสามารถเลือกเรียนได้ว่าอยากเรียนอะไรแล้วบริษัทจะมีทุนสนับสนุนให้ นอกจากเรียนรู้แล้วต้องแบ่งปันด้วย ที่ Google เชื่อว่า คนเราถ้าเก่งเรื่องไหน เขาจะต้องแบ่งปันด้วย เพราะฉะนั้น ไปเรียนเรื่องอะไรมา หรือเก่งเรื่องไหน ก็มาเปิดคลาสสอนเรื่องนั้นให้เพื่อนร่วมงานได้เรียนรู้ไปด้วย ยิ่งแบ่งปันความรู้กัน ทุกคนก็จะยิ่งเติบโต
.
Celebrating failure ข้อนี้หลายคนอาจจะสงสัยว่า ล้มเหลวแล้วต้องฉลองด้วยเหรอ Google เองก็ Lauch ผลิตภัณฑ์ที่ล้มเหลวมาไม่น้อย (ยังจำ Google Glass ได้ใช่ไหมครับ) แต่ทุกครั้งที่ล้มเหลวถ้าเราได้เรียนรู้ มันจะไม่ใช่ความล้มเหลวที่สูญเปล่า และมันอาจจะทำให้เราพบทางออกที่ดีขึ้นก็ได้
.
ถ้าคิดใหม่ FAIL ที่แปลว่าล้มเหลวนั้น มันสามารถแปลได้ว่า FAIL = Fall And I Learn ล้มและเราได้เรียนรู้
.
ทุกครั้งที่ล้มเหลว ถามตัวเอง 3 ข้อครับ 1) เราได้เรียนรู้อะไรบ้าง 2) อะไรทำให้เราล้มเหลว 3) เราจะทำให้มันดีขึ้นได้อย่างไร
.
“I failed at... and that is ok!”
.
FAIL = Fall And I Learn
.
พอมีเมล็ดพันธุ์ที่ดี เติบโตในดินที่ดี ต้นไม้ก็จะงอกงามเป็นป่าไม้
.
ป่าที่สวยงามและยิ่งใหญ่นั้นไม่ได้เกิดจากต้นไม้ชนิดเดียว แต่เกิดจากต้นไม้หลากหลายพันธุ์ ที่ Google ก็เป็นป่าแบบนั้นครับ
.
Google เชื่อว่าทุกคนมีความแตกต่าง มีเอกลักษณ์ในตัวเอง และเป็นมาสเตอร์พีซของตัวเอง ไม่มีใครเหมือนกันเลย ซึ่งความแตกต่างนี้แหละครับที่ทำให้งานที่ออกมามีความสำเร็จได้
.
แต่เมื่อแตกต่างแล้ว เราต้องคำนึงถึงคนอื่นด้วย เราต้องสร้างสังคมที่เต็มไปด้วยความแตกต่างแต่อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
.
เรื่องหนี่งที่ผมว่าน่ารักมากก็คือ ลิฟต์ที่ Google จะช้ามาก เป็นเราเราคงอยากไปไหนเร็วๆ แต่ทราบไหมครับว่าทำไม Google ต้องทำลิฟต์ให้ช้า
.
เพราะเขาคิดถึงคนที่ใช้วีลแชร์ไงล่ะครับ
.
อ่านถึงบรรทัดนี้แล้วคงมีคนอยากเป็นเมล็ดพันธุ์ของ Google กันหลายคนเลยล่ะครับ และถึงไม่ได้ทำงาน Google แต่วิธีคิดแบบ Google ก็น่านำมาใช้กับการทำงานของเราเองเหมือนกันนะครับ
.
หาเมล็ดพันธุ์ที่ดี เติบโตในดินที่ดี และงอกเงยเป็นป่าที่งดงามจากความหลากหลาย
.
นั่นแหละครับวิถี Google
.
.
ท้อฟฟี่ แบรดชอว์
#tscs19
What kind of " seed is Google looking for?
.
I've asked many new generation what kind of company I want to work with. The name I will always get the answer is Google.
.
"I want to work that I feel like I have done something that creates impact for society like Google. Let's see what he does. It affects the world. I feel that the work is meaningful"
.
One brother told me and not the only one who gave me a reason like this.
.
One notice that I have from touching the new generation. When we look for a job. Let's see if money is good or not. The job that I like. But now I found that they are not enough to attract the new generation.
.
Just like that brother said, he looks for a job that makes him feel like he has done meaningful. The work he has changed the world.
.
Not doing it because it's stable, not because I'm good at doing it because it's meaningful
.
Do you wonder what kind of people are you looking for? What kind of people are you to build and what kind of people they keep?
.
Today I went to Techsauce Cultural Summit 2019, one session I'm waiting to listen to: What's secret of the world's happen to work at? Lecture by Mr. Pim Suvitsakdanon Head of Sales - Google Customer Solutions. It's a lecture that I got a lot of good things back to share for readers.
.
Google compares to find personnel like finding good seed to grow as a growing tree and beautiful result by looking for people who have 4 items.
.
General Cognitive Ability - Google is not looking for the right answer (because of course, the wrong answer can give us the same lesson), but looking for someone who has an interesting "way to find answers" because in real work, we never know which answer. The most accurate answer from the beginning, but if there is a good thought process, it could lead to a good solution.
.
Role-related knowledge. This is interesting that Google is not looking for people who study or experience directly, but believes that each person has different capabilities. Different background leads to a variety of thinking. It is a look for customers. In many angles, Google is full of people who have a variety of background. There are people who don't end up or sometimes experience from different lines. But what Google is looking for is the ability to learn everything can learn.
.
My favorite word is "hungry but humble" doesn't mean I'm hungry but I'm not hungry! But it means that I want to learn all the time. While there is an arrogant attitude that I know that I don't insult others who don't know or know different from us.
.
Leadership. Leadership is not only for the boss, but it is something that everyone must have, but deeper than that Google believes in leadership must be ready to move forward to lead others and ready to be ready. Come in the back so that others can lead, but it doesn't know how to follow. It doesn't know how to go up high, but it's not a leader who doesn't know how to be a leader who does
.
Googleyness is to see how much this person is human being, such as doing the right thing. Stuck in comfort zone. Is it a positive energy when they are with the team, etc. If adapt use with our own organization, it's a look at the shape. Is this the kind of person that our organization is looking for? Or come in and it will become "no matter what we don't understand" that will be in the organization.
.
At Google, you have to pass 4-6 interviews. To accept all directors or interviewers must agree. If there is only one person, you need to start looking for a new person!!!
.
Apart from finding the right seed, creating a culture of organization is a good soil so that the seed can grow with potential.
.
There are 2 things that Google has prepared to share today.
.
Learning culture creates an environment for learning at Google. Employees can choose what they want to study. Then the company will have money to support. Besides learning. We have to share it. If you believe that if you are good at anything, they have to share. So what did you learn? No matter what you are good, let's open a class to teach your colleagues to learn. The more you share knowledge, the more you will grow.
.
Celebrating failure. Many people may wonder if they have to celebrate. Google is lauch. The product that have failed (still remember Google Glass) but every time we learn, it won't be a waste failure and it may make it. We found a better solution.
.
If you rethink FAIL that means fail, it can translate that FAIL = Fall And I Learn and we have learned.
.
Every time I fail, ask myself 3 items. 1) What have we learned? 2) What makes us fail? Haha) How can we make it better?
.
“I failed at... and that is ok!”
.
FAIL = Fall And I Learn
.
When there is a good seed growing in good soil, trees will flourish into a forest.
.
The beautiful and great forest is not a little tree, but it is caused by many trees that Google is like that.
.
Google believes that everyone has a difference in themselves and is their own master piece. No one is the same. This is the difference that makes the event that comes out to be successful.
.
But when we are different, we must also be mindful of others. We must create a society full of differences, but live together happily
.
One thing I think is very cute is that the elevator that Google will be very slow. I might want to go anywhere soon. But do you know why Google has to make the elevator.
.
Because he misses someone who uses Wheelshare.
.
After reading this line, there are many people who want to be Google's seed. And even though I don't work in Google, the way to think like Google, it's nice to use with our own work too.
.
Find a good seed, grow in good soil and grow into a beautiful forest from diversity.
.
That's it. Google way.
.
.
Diffeffy Bradshaw
#tscs19Translated

我命非天排，一切自己來

FOR ALL SINGLE-PARENT CHILDREN OUT THERE

I have seen clients who are from single-parent families. They tend to have a very pessimistic view of the world and more suspicious of others.

They think they can never be happy for long. That happiness will forever eschew them. And they get very negative as soon as they have a taste of happiness.

I know that emotional yoyo like the back of my hand. For I share the same family background as them.

What makes it worse is people around them look down on my clients.

Say for my woman clients, their in-laws sometimes smirk at them for coming from single-parent backgrounds.

I find it ridiculous. For which child would want to grow up without one parent by his/her side? Why should my client be penalised for her parents having an unsuccessful marriage?

I had the good fortune never having to face such discrimination before in my life.

Maybe because I manage to complete my university education under very adverse circumstances and that gave me a head start in life.

But some of my clients:

1) Were juvenile deliquents
2) Never completed secondary school
3) Ran away from home during their teenage days
4) Mixed with bad company
5) Had occupations that can never be spoken aloud
6) Were badly abused and couldn't be healthy emotionally

They continued to have a very rough life because they couldn't break out from the cycle of poverty.

And on the end of the spectrum, I see some male clients being very irresponsible in their relationships. They have a hard time trying to stay faithful, despite craving for family stability.

One of them ask me, "How did you manage to break out from this self-destructive cycle of living and have such a normal and happier life than most of us?"

My answer:

I had never wanted to destroy myself, right from the start.

As a little girl, I couldn't wait to grow up. I have no fond memories of my childhood.

Too many times, I wanted to run away from home or commit suicide and end my wretched life. I had a diary where I analysed all possible ways of dying. I wasn't even 10.

But I pushed on and stayed. I knew it was the right thing to do, even though it was very torturous for me.

I just waited my time.

Some say I am lucky that I can study, compared to some of them. Yes, you're not wrong to say that. But studying got progressively harder for me since junior college, where I was failing Econs, Maths and GP like tumbling dominoes.

I was under a lot of stress. The family abuse never stop even as I grew older.

The only thing that pushed me back then, was I was die-hard determined to carve a future for myself.

I wanted to get a good job and start a business.

I wanted to marry a good man and set up a stable family.

I would not allow my children to grow up in a single-parent family nor go through the pain I had.

By hook or by crook, I will singlehandedly make it happen. I don't need anyone's sympathy or donations.

That was the vision I had when I was a kid.

The first time I really felt a stranger care was when my secondary school (I was from Henderson) sent us single-parent children to counselling.

The counsellor was a petite young lady with long permed hair, from Club Rainbow.

Every week, she would come to our school and spend one hour talking to us.

There were 3 of us, me and my 2 Indian girl classmates. We weren't the problematic kind. In fact, our academic work was above average.

I thought it was annoying for the school to send me to counselling. I didn't think I have any emotional problem that I can't handle. I was 14, for goodness sake.

The first time the counsellor asked us to draw a picture that represented ourselves, I drew a rooster caught in the thunderstorms. All drenched and miserable. I ended up blubbering during the session.

To my dismay, I gradually looked forward to the weekly sessions with my counsellor.

Once, she even brought all 3 of us to the Zoo.

I can't remember her name, but till now, more than 25 years on, I still have a soft spot towards Club Rainbow.

And that time, when my SAJC form teacher, Ms Yow, helped pay for my school fees first, because my mum couldn't give me the money.

...When HDB didn't take back our home, despite the inability to pay up...

...When our MP wrote a letter to plead for us...

...When PUB didn't throw us into court, when we reconnected our own utilities supply (many times) after being cut off. My first lesson in circuitry...

...When NUS grant me an extra bursary to help with my university expenses...and I use it to buy my very first computer for project work...

It is little moments like these in my life, that spurred me on when I felt like giving up.

Having received so much help from so many strangers, how could I turn astray and be a good-for-nothing?

How could I speak bad of the government, even when it had its shortcomings?

Gratitude, even though at times reluctantly, had a huge influence on me.

And my unwillingness to bow down to my fate.

At the end of the day, I still wanted to be filial to my parents.

That's how I fought till today.

The biggest game changer was of course learning the Dharma from Shifu and my Grandmaster, Living Buddha Lian Sheng. It gave me unprecedented clarity into the workings of karma and destiny. Instead of continuing to fight against my destiny, I learnt to accept it and improve from there, by walking the Eightfold Path.

I learnt to love everyone and hate no one.

I learnt to let the Light into my heart, casting out the darkness within.

I learnt to give before I take.

I learnt to forgive and repent, instead of asking "Why me?".

I slowly stopped thinking nobody loves me.

Sorry I don't have a one-size-fit-all motivation talk.

But no matter what age you are, where you are from, there are many single-parent children like us who have made it bigger than they thought possible.

There's nothing to be ashamed of, as long as we are earning money through the legitimate way. I was so Pikachu proud of myself when I sold green bean soups and char siew baos at 14, for my first holiday job. Still am.

Didn't thought I would end up like this now, after all I went through.

I have never once been embarrassed of my roots, for they have made me who I am today. And I will hammer anyone who belittles me for that. :D

In case you didn't know, Presidents Obama, Bill Clinton and George Washington were from single-parent families.

So were Confucius and Mencius.

Not forgetting Jay Chou and Vivian Hsu too.

This shows only one thing, it is never too late to create our own Destiny.

Not going to be easy, not going to be without tears, but it's tons better than staying put like a broken yoyo, that cries out its life story to everybody even at age 50.

Grow, Tree, GROW! Don't stump your own Destiny.

We are not victims of circumstances. Our parents' decisions and actions remain theirs, not ours.

We are masters of our own Life.

Don't let anyone or yourself take that power away from you.

The grit you show will never go unrewarded.

Your hand in my hand, let's do this.

[GIVEAWAY]

Looking to expose the children to classical music in a kid-friendly way? SSO Concerts for Children brings Beethoven’s well-loved Symphony No. 6 (‘Pastoral Symphony’) to kids – with a surprisingly whimsical twist on 4 & 5 Nov 2017!

Join Leopold the Leopard and his best friend, a talking tree, as they tell a grand tale with the nature settings depicted in Beethoven’s music. Did you know this is the very first time that muppet-style puppets will be joining the SSO? And because the show is created by master puppeteer Victor Yerrid from the Jim Henson Company, the puppets that will keep every kid entertained!

Thanks to SSO, I have a set of 4 tickets to giveaway! The tickets are only valid for the 2pm show on 5 Nov 2017 (Sun). To participate, simply complete the following:

1. LIKE Singapore Symphony Orchestra's Facebook page.
2. Leave a COMMENT here once you have done so.

WANT TO INCREASE YOUR CHANCES OF WINNING?
SHARE this Facebook post of the giveaway for a BONUS chance! Remember to set your profile to public so that I can see the shared post.

Giveaway ends on 22 Oct 2017, 2359 hours.

SSO Concerts for Children: Nature Tales
Dates & Times: 4 Nov 2017 - 2pm & 4pm | 5 Nov 2017 - 2pm Venue: Victoria Concert Hall
Price: $32, $25
Tickets: www.sistic.com.sg/events/cchild1711051400
*Suitable for everyone aged 4 years and above. No admission for infants-in-arms.

這是莫洛西亞共和國，位於美國內華達州境內，自1977年5月26日宣布主權獨立的國家。總統是Kevin Baugh 一位非常酷的總統，他在國家境內建造許多設施，也在外交上建立了許多私人國家盟友（就是同在其他國境內的私人主權國家）
在2018年5月26日的國慶日當天，Kevin總統作為一日導遊，介紹國內的設施景點，境內有建造海關，郵局，銀行（甚至發行自己的貨幣＿法洛拉幣Valora，1 法洛拉幣為0.75美元），總統會客室（裡面還真的有與各國元首的合照），國家貿易公司（大部分都是賣總統的肖像照），酒吧（居然比銀行還大），還有監獄（世界最小的監獄）。除此之外，還有火車站系統，還有最特殊的莫洛西亞香蕉樹（居然是往上生長的香蕉）。
最驚奇的是太空計畫（就是火箭的設備），現場也親自展示了發射實力。
整個導覽行程最後甚至還認真地發表了總統演說，現場也準備了國宴（BBQ PARTY）提供大家享用。
來自台灣的我，除了送見面禮給總統（故宮福籌四喜金門高粱酒），最後也送上第一夫人提提研面膜，你可以想像他們心目中對於台灣的印象一定非常好。特別在影片最後播放莫洛西亞共和國的國歌，因為音樂也是由最偉大的總統Kevin創作。
目前莫洛西亞正在與東德的戰爭還未結束，大家如果有興趣，可以去購買戰爭債券來幫助停止戰爭。

今年，依舊只開放7天，歡迎大家也可以去看看這個全世界最小的微型國家也親自見到最酷的總統。記得先上官網去預約到訪時間喔!!!
http://www.molossia.org/

p.s 影片前段的介紹畫面是來自其他的媒體資料影片，如果有侵權請讓我知道，會馬上下架此影片。

This is the Republic of Molossia, a country in Nevada, the USA that declared sovereign independence on May 26, 1977. The President is Kevin Baugh, a very cool president who has built many facilities in the country and has also established many private national allies (that is, private sovereign states in other countries).
On the National Day of May 26, 2018, President Kevin introduced as a day tour guide to the domestic facilities and attractions, including the construction of customs, post offices, banks (even issuing their own currency _ Valora The currency is $0.75), the presidential meeting room (there is really a photo with the heads of state), the national trading company (mostly the portrait of the president), the bar (which is bigger than the bank), and the prison ( The world's smallest prison). In addition to this, there is the train station system, as well as the most special Molossia banana tree (which is actually a banana-growing up).
The most amazing thing is the space program (the rocket's equipment), and the site also personally demonstrated the launching power.
At the end of the tour, he even gave a serious speech. The venue also prepared a national banquet (BBQ PARTY) for everyone to enjoy.
From Taiwan, I sent a face-to-face ceremony to the President (sorghum wine) and finally sent the first lady the TTM Mask, you can imagine their impression of Taiwan must be very good. Especially at the end of the film, the national anthem of the Republic of Molossia was played, because the music was also created by the greatest president, Kevin.
At present, the war between Molossia and East Germany is not over. If you are interested, you can buy war bonds to help stop the war.

This year, it is still only open for 7 days. You are welcome to check out the world's smallest country and see the coolest president. Remember to go to the official website to make an appointment to visit the time!!!
Http://www.molossia.org/

P.s The introduction screen of the front part of the film is from other media materials. If there is any infringement, please let me know and I will immediately remove this video.

Check out 🤘
👽酷奇王 FB https://goo.gl/vYfSEk
👽酷奇王 IG @afropopcorn
https://www.instagram.com/afropopcorn/