關於 kia wiki ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

TẠI SAO THẤY CHẾT KHÔNG CỨU? Điểm lạ kỳ xã hội, đặc biệt tại Nhật Bản

Vụ việc 1 bạn nam người Việt bị đánh đập và chết đuối ngay giữa chỗ đông người và không có ai cứu gần đây đang gây chấn động giới du học sinh Nhật Bản. Việc uống rượu đến mất kiểm soát, ẩu đả gây thương tích hoặc chết người không phải việc kỳ lạ, nhưng cái "lạ" ở đây là có nhiều người xung quanh nhưng thấy chết mà không cứu.

Trước vụ việc này vài tuần có sự việc khác ở Nhật là 1 phụ nữ mải nhìn điện thoại, không để ý là mình đang đứng ngay chỗ ray tàu và bị tàu cán, mất 1 cách thương tâm trước mắt rất nhiều người. Câu chuyện ở đây có điểm chung là, rõ ràng những người xunh quanh có thể làm gì đó để giúp đỡ nhưng không ai làm gì cả.
Đây được gọi là hiệu ứng tâm lý người ngoài cuộc hay hiệu ứng bàng quan là hiện tượng tâm lý xã hội, hiện tượng này chỉ về một tình huống khẩn cấp mà trong đó những người có mặt không giúp đỡ nạn nhân.
Càng có nhiều người chứng kiến, thì một cá nhân chứng kiến lại càng ít xem vụ tai nạn là một vấn đề nghiêm trọng và ít nhận trách nhiệm để hành động hơn.
(theo wiki https://vi.m.wikipedia.org/wiki/Hiệu_ứng_bàng_quan)

Khi đọc tin về em ở Namba tim mình thắt lại, dù không máu mủ ruột thịt nhưng mình hiểu tình cảnh của người con xa quê, nỗi lòng cha mẹ ngóng chờ. Tin mình đi, người đi rồi không đau đớn bằng người ở lại, người đau khổ nhất bây giờ là cha mẹ em ý.
Mình đã nói với bạn cùng nhà "anh ơi em không biết bơi nhưng nếu em ở đó em sẽ nhảy xuống cứu, hay bảo em quỳ lạy van xin cho bạn kia được sống em cũng quỳ" vì mạng người là quan trọng nhất.

Bạn bè xung quanh và người nhà mình hỏi mình rất nhiều câu hỏi tại sao " tại sao không ai làm gì", "tại sao người Nhật vô tâm thế"...
Nếu so sánh với người Việt Nam luôn luôn nhiệt tình thì quả thực người Nhật có phần "vô tâm" hơn. Nhưng cái vô tâm của họ là do họ không biết phải làm gì và kết quả không làm gì cả, thêm nữa họ được dạy 1 điều là "không làm phiền người khác", thậm chí hình thành "nỗi sợ làm phiền".

Ví dụ ngay chính bản thân mình 2 ngày trước ở ga tàu có một chị bị ngã khi đi cầu thang, mình định ra đỡ nhưng bạn đi cùng kéo lại bảo đừng làm gì cả nếu họ không gọi giúp đỡ. Không phải vì cô bạn mình thiếu tử tế mà họ sợ khi người ta không cần giúp mà mình lại giúp sẽ làm phiền, khiến chị ý ngại và xấu hổ hơn. Một câu chuyện nữa, thời đại học mình đi làm ở quán ăn người Nhật và phải dọn dẹp quán tới khuya mới về, ông chủ quán dặn " đi về mà gặp cướp hay biến thái đừng hét lên cướp cướp, hãy hét lên cháy nhà!!!" Vì chỉ khi cháy nhà mọi người sợ cháy lây sang nhà họ mới có người ra giúp.

Quay trở lại câu chuyện của bạn nam ở Namba thì mình không phải người chứng kiến, không phải người trong cuộc, nên mình sẽ không đào sâu vào chuyện này.
Mình chỉ muốn nói với các bạn đang có ý định đi du học hay tu nghiệp tại Nhật là NHẬT BẢN KHÔNG MÀU SAKURA NHƯ BẠN NGHĨ. Nhật hay ở đâu cũng vậy, các bạn từ quê lên thành phố 1 thân 1 mình đi học đi làm vất vả thế nào thì sang Nhật - một đất nước khác, ngôn ngữ khác, văn hoá khác còn vất vả hơn trăm nghìn lần. Nếu bạn thích Nhật vì mê phim Nhật, yêu Anime Nhật, văn hoá Nhật thì mình khuyên đi DU LỊCH ĐỪNG ĐI DU HỌC. Còn nếu bạn đủ bản lĩnh, chấp nhận mọi thử thách,giữ được cái đầu lạnh, xác định chấp nhận chịu khổ hơn giới hạn của bản thân thì hẵng nghĩ tới chuyện đi nước ngoài sinh sống học tập và làm việc.

Lời khuyên cho các bạn gặp nạn: khi cầu cứu đừng hô cứu tôi với, hãy tìm 1 ai đó xung quanh nhìn có vẻ tin cậy và gọi đích danh họ (vd anh mặc áo xanh ơi, chị đội mũ đỏ ơi cứu em). Khi làm như vậy người được gọi họ sẽ nhận thức là chúng ta cần sự trợ giúp và sẽ tăng cơ hội được cứu.

Ảnh ông chủ quán mình từng làm, ông là một trong những người Nhật bảo vệ và chăm sóc mình trong suốt quãng thời gian đại học. Một tấm ảnh lúc ông đang cười tươi mong là giúp cho bài viết nhẹ nhàng hơn phần nào

-----

Ý kiến cá nhân của Lạc

Mình suốt 5 năm sống ở Nhật là người thường xuyên nhận được sự giúp đỡ, quan tâm từ những người Nhật. Nó là những câu chuyện rất dễ thương khiến mình yêu đất nước này. Và đặc điểm chung là nếu mở lời hỏi, nhờ chỉ đường hay đại loại thì người ta sẽ rất nhiệt tình. Vấn đề ở đây họ sẽ có suy nghĩ không phải chuyện của mình nếu không hỏi đích danh ai, nên mỗi đất nước mỗi văn hoá khác nhau, mỗi vùng lại có văn hoá khác nhau nốt. Thường những vấn đề người ngất, xô sát thì cách nhanh nhất là nhờ đến cảnh sát giải quyết.

Với cá nhân mình, chả có xã hội nào, văn hoá nào xấu cả, xã hội nào cũng có góc khuất, cộng đồng nào cũng có người tốt kẻ xấu, nhưng người tốt chắc chắn luôn nhiều hơn số lượng kẻ xấu. Nên đừng vì một số vấn đề hay cá nhân mà dè bỉu, nói xấu hay coi thường cả một nền văn hoá, một đất nước. Nó buồn cười lắm.

Sáng ra cô em nhân viên mình hỏi:”Tại sao khi nói Bắc Kỳ là xúc phạm tới người Bắc trong khi đôi khi chính người Bắc lại tự gọi nhau là Bắc Kỳ?”

Đầu tiên, trích theo wiki thì “Bắc Kỳ (chữ Hán: 北圻) là tên địa danh do vua Minh Mạng ấn định vào năm 1834 trong cuộc cải cách hành chính để mô tả vùng đất từ tỉnh Ninh Bình trở ra Bắc của Đại Nam, thay cho địa danh Bắc Thành” - tức là cụm từ này về lý thuyết là chỉ nói về việc vùng miền theo kiểu Bắc Bộ hay Nam Bộ chẳng hạn.
Nhưng theo thời gian, nhiều người sử dụng Bắc Kỳ như 1 cách xúc phạm phân biệt người Bắc:”Bọn Bắc Kỳ gian manh, không đáng tin cậy” hay “giọng Bắc kỳ khó chịu!” vv … vv

Nhắc lại câu chuyện đợt mình lên Đà Lạt, có một sự vụ là nửa đêm tới nơi, thì Ông Tây Ba Lô mới dắt con Ben đi tè sau 10 tiếng đồng hồ trên xe đi đợt 30/4, thì bỗng dưng có tiếng người la ó ầm ĩ, ông ta chạy về bảo:”Có mấy ông hàng xóm chửi bới tôi không biết rõ nói gì?”
Mình mới đi ra thì thấy bóng người trong bóng tối phía nhà trong hẻm, hỏi:”Có chuyện gì thế ạ?”
Tay kia mới gào lên:”Thằng Tây kia dắt con chó vào đây … đái bậy”
Lúc ấy nửa đêm cũng mệt rồi, lại nghe có người nói thằng này thằng nọ, mình buột mồm:”Thằng con gì ở đây? Anh nói chuyện cho cẩn thận nhé”
Thì hắn ta sừng sộ:”Á à con này mày tưởng mày giọng Bắc Kỳ là hay hả (?!?), mày biết nhà tao là ai không bla bla bla.”
Tóm lại kể thế để biết, là có những người sử dụng “Bắc Kỳ” để thoá mạ những người đến từ vùng miền này, nên rõ ràng là một người Bắc, lúc ấy mình cực kỳ tức giận vì bị xúc phạm.

Nhưng cũng đôi khi, mình với mấy đứa bạn cũng toàn trêu nhau:”Mình Bắc Kỳ toàn dính với nhau ở Saigon nhỉ?”, hay thi thoảng nhảy lên xe máy kẹp 3 bảo:”Đi xe đúng kiểu Bắc Kỳ”. Vì 1 là chúng mình tự nghĩ mình như nhau, và 2 là đó là trêu nhau riêng tư.

Vậy thì cụm từ này, việc sử dụng trong hoàn cảnh nào cũng có những ý nghĩa riêng của nó.
So sánh song song: người da đen (black people), ở nước ngoài họ tự gọi nhau là n***** (mọi), hay trong những bài rap chúng ta cũng hay nghe. Nhưng nếu mà là một người da trắng hay không cùng màu da sử dụng từ đó với họ, thì có thể sẽ xảy da ẩu đả đẫm máu. Vậy nên thường ở Mỹ sẽ gọi người da đen, da màu là: African American, chứ không được gọi là da đen.

Tóm gọn lại, đương nhiên chẳng ai thích bị người khác gọi mình là những từ phân biệt rồi: ví dụ như “đồ béo”, “đồ mặt mụn”, “đồ lùn”… cũng là phân biệt về ngoại hình của người ta.

Mọi người nghĩ sao về câu hỏi này?

xoxo

MyMy

Ảnh: internet

กรณีศึกษา Pantone ผู้สร้างระบบ ให้กับเฉดสี /โดย ลงทุนแมน
การอธิบายเฉดสีด้วยคำพูดนั้น ยากที่จะสื่อสารให้เข้าใจตรงกันได้
เพราะคนแต่ละคนก็รับรู้สีจากคำพูดได้ไม่เหมือนกัน

ทุกอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับสี
จึงมีภาษาสี ที่ใช้สื่อสารได้เข้าใจตรงกัน
โดยหนึ่งในระบบสีที่ได้รับความนิยมสูงก็คือ “Pantone”

แล้วเรื่องราวของ Pantone ที่กว่าจะมาเป็นภาษาสากลของสีนั้นเป็นมาอย่างไร ?
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง
╔═══════════╗
Blockdit เป็นแพลตฟอร์ม สำหรับนักอ่าน และนักเขียน
ที่มีผู้ใช้งาน 1 ล้านคน ลองใช้แพลตฟอร์มนี้เพื่อได้ไอเดียใหม่ๆ
แล้วอาจพบว่าสังคมนี้เหมาะกับคนเช่นคุณ
Blockdit. Ideas Happen. Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ย้อนกลับไปในช่วงทศวรรษ 1950s ซึ่งนับเป็นยุคทองของนิตยสาร
ที่เมืองนิวเจอร์ซีย์ ประเทศสหรัฐอเมริกา คู่พี่น้อง Mervin และ Jesse Levine
ได้ก่อตั้งบริษัทเกี่ยวกับงานพิมพ์ ที่ชื่อว่า “M&J Levine”

ในปี 1956 Lawrence Herbert ที่เพิ่งเรียนจบด้านชีววิทยาและเคมี
แต่ด้วยความที่เขามีความสนใจเรื่องสิ่งพิมพ์มานานแล้ว
Herbert จึงได้มาสมัครเป็นพนักงานพาร์ตไทม์ที่บริษัทแห่งนี้

งานประจำวันของเขาก็คือ การดูแลคลังสีและการผสมสี
ทั้งสีแบบผงและสีหมึกสำหรับงานพิมพ์
Herbert ค้นพบว่าการสื่อสารเรื่องสีเป็นอุปสรรคสำคัญในการทำงาน

กว่าเขาจะผสมสีให้ได้ตรงกับแบบที่ได้รับคำสั่งมา ก็ต้องลองผสมสีแล้วทิ้งอยู่หลายรอบ
กว่าจะพิมพ์งานออกมาให้ตรงกับแบบที่ต้องการ ก็ต้องพิมพ์แล้วทิ้งแล้วแก้ใหม่อยู่หลายครั้ง

Herbert จึงใช้ความรู้ทางเคมีที่เรียนมา นำมาใช้กับเรื่องสี
โดยเริ่มจากสร้างระบบและมาตรฐานสีให้กับคลังสีของบริษัท
เพื่อให้การสื่อสารเรื่องสีทำได้ง่ายขึ้น และยังช่วยลดต้นทุนของสี
ที่ต้องทิ้งจากการต้องลองผิดลองถูกหลายครั้งอีกด้วย

หลังจากทำงานไปได้ 6 ปี กลับกลายเป็นว่า
ฝ่ายงานพิมพ์และหมึกที่พนักงานพาร์ตไทม์คนนี้ดูแล
กลับเป็นแผนกที่ทำกำไรให้บริษัท ขณะที่ฝ่ายอื่นยังมีผลขาดทุน

ในปี 1962 Herbert ได้ขอซื้อกิจการต่อจากคู่พี่น้อง Levine
และเปลี่ยนชื่อเป็น “Pantone” แบบในปัจจุบัน
ซึ่งชื่อนี้ก็มาจากคำว่า Pan ที่แปลว่าทั้งหมด และ Tone ที่หมายถึงสี

หนึ่งปีให้หลัง Pantone ได้ให้กำเนิด “Pantone Matching System” หรือ “PMS” ซึ่งเป็นระบบสีเพื่อใช้สื่อสารกันได้แบบสากล

โดยการตั้งชื่อและระบุรหัส ที่เป็นตัวเลขเฉพาะของแต่ละเฉดสี เพื่อใช้ระบุถึงสีสีหนึ่งได้ทันที
โดยเริ่มแรกมีอยู่ 500 สี และเพิ่มขึ้นมาจนมีมากกว่า 3,000 สีในปัจจุบัน

ซึ่งก่อนหน้าที่จะมี Pantone ระบบสีมาตรฐานที่งานพิมพ์ใช้กันมาอย่างยาวนาน
คือระบบ Cyan, Magenta, Yellow, Key หรือ CMYK ซึ่งเป็นการผสมสีมาจากสีพื้นฐาน 4 สี

แม้ว่าระบบดังกล่าวจะใช้งานได้ดีและเป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย
แต่ระบบสี CMYK มีจุดอ่อนอยู่ที่ เฉดสีไม่ค่อยเสถียร
เช่น สีของงานที่พิมพ์ออกมาจริงเพี้ยนไปจากสีที่ออกแบบไว้ในคอมพิวเตอร์

Pantone จึงเข้ามาช่วยเติมเต็มจุดอ่อนของสี CMYK
เพราะผู้สั่งพิมพ์งาน สามารถระบุรหัสสี Pantone ที่ต้องการกับทางโรงพิมพ์
โรงพิมพ์ก็สามารถผสมสีตามรหัส Pantone ที่ต้องการขึ้นมาได้เลย

อย่างไรก็ตาม วิธีการแบบนี้ก็จะมีต้นทุนที่สูงกว่าการพิมพ์ด้วยระบบสี CMYK
จึงเหมาะกับผู้ใช้งานที่ต้องการความแม่นยำของเฉดสีสูง และเป็นงานพิมพ์ที่ใช้จำนวนสีไม่มากจนเกินไป

ซึ่งระบบสีของ Pantone ก็ผสมออกมาได้หลากหลายกว่า จึงครอบคลุมสีที่ได้จากระบบ CMYK ด้วย
และยังสามารถแปลงไปเป็นรหัสของระบบสีอื่น อย่างเช่น RGB, HTML และ CMYK ได้อีกด้วย

ระบบสี PMS จะเหมาะกับงานจำพวกกราฟิก แพ็กเกจจิง สื่อดิจิทัล และงานสกรีน
ในปี 1988 Pantone จึงเพิ่มระบบสีที่เหมาะกับงานจำพวกสิ่งทอและเสื้อผ้า
การออกแบบตกแต่งภายใน หนัง สีทาบ้าน ไปจนถึงเครื่องสำอาง
โดยใช้ชื่อว่า “Pantone Fashion, Home + Interiors System” หรือ “FHI”

ความนิยมของ Pantone ได้เข้าไปอยู่ในทุกอุตสาหกรรมที่มีสีเข้ามาเกี่ยวข้อง
ด้วยความที่ Pantone เป็นระบบสีที่มีมาตรฐานและสามารถนำมาสื่อสารให้เข้าใจตรงกันได้ทันทีด้วยรหัสที่เป็นสากล

ตัวอย่างเช่น สตูดิโอในนิวยอร์กได้ออกแบบและจะสั่งพิมพ์งานที่โตเกียว
เพียงระบุว่าใช้สี Pantone 550 C ก็จะเข้าใจได้ตรงกันทันที
ซึ่งถ้าอธิบายด้วยคำพูดว่าต้องการสีฟ้า ๆ เขียว ๆ อมเทา คงไม่มีทางนึกถึงสีเฉดเดียวกันได้

นอกจากความสะดวกในการสื่อสารแล้ว
ระบบสีของ Pantone ยังทำให้สีของผลิตภัณฑ์จริง
ตรงกับสีที่ออกแบบโดยไม่ผิดเพี้ยน และในทุกครั้งที่ผลิต จะให้สีที่เหมือนเดิมเป๊ะ

มาถึงตรงนี้ ทุกคนคงสงสัยว่า
แล้วธุรกิจอย่าง Pantone มีรายได้มาจากอะไรบ้าง ?

อย่างแรกก็คือการขาย Pantone Guide หรือสมุดรวมแถบเทียบเฉดสี
ซึ่งจะมีหลายรูปแบบ อย่างเช่น Fan Deck สมุดทรงแคบและยาวที่คลี่ออกมาได้คล้ายกับพัด
Color Bridge Guide Set สมุดใช้เทียบรหัสสี Pantone กับระบบสีอื่น เช่น RGB, HTML และ CMYK

อย่างที่สองก็คือค่า License จากซอฟต์แวร์โปรแกรมหลากหลายรูปแบบ
ที่ให้บริการกับบริษัทที่เลือกใช้ระบบสีของ Pantone
ซึ่งรวมถึงบริษัทขนาดใหญ่อย่าง Adobe, Microsoft, Xerox และ Canon

อย่างที่สามก็คือค่าบริการให้คำปรึกษาเรื่องการใช้สีแก่บริษัทต่าง ๆ
รวมถึงบริการคิดค้นสีใหม่ เพื่อสร้างสีที่เป็นอัตลักษณ์ให้กับแบรนด์
อย่างเช่น สีส้มของ Hermès, สีฟ้าของ Tiffany & Co. และสีเหลืองของ Minions

ซึ่ง Pantone ได้ก่อตั้ง Pantone Color Institute มาเพื่อให้บริการด้านนี้โดยเฉพาะ
และองค์กรแห่งนี้ ยังรับหน้าที่ประกาศ “Pantone Color of the Year”
ที่เริ่มขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 2000 เพื่อนำเสนอสีที่จะเป็นเทรนด์หลักของปีนั้น และสีนั้นก็มักกลายมาเป็นสีที่มีอิทธิพลต่อวงการออกแบบไปทั่วโลก

ด้วยความที่ Pantone ไม่ได้เพียงช่วยสร้างอัตลักษณ์ให้กับแบรนด์อื่น แต่ยังมีอัตลักษณ์เองด้วย
Pantone จึงสามารถขายผลิตภัณฑ์ไลฟ์สไตล์อย่างพวกแก้ว ขวดน้ำ สมุดโน้ต เคสสมาร์ตโฟน ที่เป็นลายตามรูปแบบของแถบสี Pantone ได้อีกด้วย

นอกจากนี้ Pantone ยังมีโอกาสได้ร่วมออกสินค้าคอลเลกชันพิเศษกับแบรนด์ชื่อดังมากมาย
อย่างเช่น เครื่องสำอาง Sephora, รองเท้า Nike, สมาร์ตโฟน OPPO และรถยนต์ KIA

ปัจจุบัน บริษัท Pantone ได้เข้าไปเป็นบริษัทในเครือของ Danaher
บริษัทโฮลดิงขนาดใหญ่ในสหรัฐอเมริกา

ซึ่งเริ่มมาจากการที่บริษัท X-Rite เข้าซื้อกิจการ Pantone ในปี 2007
ด้วยมูลค่ากว่า 7,000 ล้านบาท ก่อนที่ปี 2012 Danaher ได้เข้ามาซื้อกิจการ X-Rite อีกที

ถึงแม้ Pantone จะยังเป็นบริษัทเอกชนที่ไม่มีการเปิดเผยงบการเงินต่อสาธารณะ
แต่ก็มีการประเมินว่า Pantone มีรายได้ต่อปีโดยเฉลี่ยมากกว่าพันล้านบาท

เรื่องราวของ Pantone ก็ทำให้คิดได้ว่า “สี” ซึ่งเป็นสิ่งที่เราใช้กันได้ทั่วไป
ไม่ได้มีใครเป็นเจ้าของ แต่ผู้ที่ตั้งชื่อให้กับเฉดสีเหล่านั้น และพัฒนาให้กลายเป็นระบบสากล
ก็สามารถสร้างมันเป็นธุรกิจที่ทำรายได้มหาศาลระดับพันล้านต่อปี เลยทีเดียว..
╔═══════════╗
Blockdit เป็นแพลตฟอร์ม สำหรับนักอ่าน และนักเขียน
ที่มีผู้ใช้งาน 1 ล้านคน ลองใช้แพลตฟอร์มนี้เพื่อได้ไอเดียใหม่ๆ
แล้วอาจพบว่าสังคมนี้เหมาะกับคนเช่นคุณ
Blockdit. Ideas Happen. Blockdit.com/download
╚═══════════╝
ติดตามลงทุนแมนได้ที่
Website - longtunman.com
Blockdit - blockdit.com/longtunman
Facebook - facebook.com/longtunman
Twitter - twitter.com/longtunman
Instagram - instagram.com/longtunman
Line - page.line.me/longtunman
YouTube - youtube.com/longtunman
Spotify - open.spotify.com/show/4jz0qVn1AL7tRMHiTvMbZH
Apple Podcasts - podcasts.apple.com/th/podcast/ลงท-นแมน/id1543162829
Soundcloud - soundcloud.com/longtunman
References:
-https://www.thefashionlaw.com/the-business-of-being-pantone/
-https://www.fastcompany.com/3050240/how-pantone-became-the-definitive-language-of-color
-https://www.referenceforbusiness.com/history2/63/Pantone-Inc.html
-https://bettermarketing.pub/how-pantone-saved-the-world-65708585d573
-https://en.wikipedia.org/wiki/Pantone
-https://www.pantone.com/hk/en/

Thỉnh theo yêu cầu của các Wiki ^^ video này là haul gần như tất cả túi, balo mà tớ thường dùng. Ko có nhiều lắm đâu nhưng nghĩ là đủ để các cậu tham khảo những loại dễ mua nhaaaa

Các cậu có thể tham khảo thử các loại túi Teddy Blake bên dưới nha =))) à mà tớ có cái code TBWeeWie20 nên khi mua túi các cậu sẽ được giảm 20% luôn đó, quẹo lựa quẹo lựa :

- Official store: http://bit.ly/TeddyBlake_WeeWie
- Instagram: http://instagram.com/teddy_blake
- Facebook: https://www.facebook.com/TeddyBlakeNY

- Túi dây nhợ xích các kiểu lằng nhằng 140k: https://shorten.asia/Wt3wNdDp
- Túi cũng xích mà dáng bầu dục á ? https://shorten.asia/reNpszGR
- Váy xinh xinh tớ mặc trong video: https://shorten.asia/rg4p2KSw

- Túi Juno đen của tớ nè (vs cửa hàng Juno online luôn) https://shorten.asia/DQWJpScz

Còn mấy loại kia hông có link vì mua ở store hoặc là link đã ko còn vì lâu quá r ?

♥ You are welcome babe~ ♥♥♥
À Group tớ mới lập "Săn Sale & Give Away" : https://www.facebook.com/groups/20759...​ các bạn tham gia liên nha, hội kín đó hí hí chỉ có member mới đc chơi những Give Away độc quyền, voucher/ code, quà tặng.... nhaa.
♥ Đừng ngần ngại pm cho Witch / Connect with me:
►Email: [email protected]
►Facebook : https://www.facebook.com/huong.witch
►Instagram: https://www.instagram.com/huong.witch/
►TikTok: hwitch99
► Kênh Youtube trực thuộc hệ thống Schannel Network !
♥ Witch là đứa "hâm hấp" như thế nào? / Fun facts about me:
https://goo.gl/29nHMy

♥ Chuyện "bí mật" của riêng con gái nè / Everything about girl / Girl talks:
https://goo.gl/CeZU2b

♥ Đi chơi khắp nơi tận hưởng cuộc sống tươi đẹp nào / Let's go with Witch:
https://goo.gl/MBYYCU

♥ Bàn luận, chặt chém tất tần tật các loại mỹ phẩm / Review cosmetics:
https://goo.gl/8PibsV

♥ Mỗi ngày đều đổi thay, hãy biến hoá bản thân với Witch / Makeover with Witch:
https://goo.gl/KtpUZB

#huongwitch
#haultuibalo