ไลฟ์โค้ชของผม (ยาวหน่อยแต่คุ้มที่จะอ่านนะครับ)
My basic life principles
หลังจากเฝ้ามอง ติดตาม และพยายามหาเหตุผล
ถึงความจำเป็นของการมีอยู่ของอาชีพ "#ไลฟ์โค้ช"
ที่ในช่วง 3-4 ปี ที่ผ่านมาเป็นที่นิยมโด่งดังและทำให้หลายคนร่ำรวยเป็นกอบเป็นกำ (จนตอนนี้กลายเป็นประเด็นดราม่า) ว่ามันคืออะไรกันแน่
และในช่วงชีวิตของผมเอง...
แม้ในยามที่อ่อนแอ เปราะบาง
และทรมานกับบางอย่างถึงที่สุด
ผมเคยต้องการผู้นำทางในชีวิต หรือโค้ชเหล่านั้นรึเปล่า?
คำตอบที่ได้ในห้วงคำนึงของความคิดที่ซับซ้อนแต่ผ่านการกลั่นกรองอย่างจริงใจ ไร้อคติ
และเต็มไปด้วยความเคารพต่อทุกคน ก็คือ...
ผมอาจต้องการเพื่อน ต้องการสังคม ต้องการครอบครัวที่อบอุ่น ต้องการการยอมรับ หรืออาจต้องการเงิน
แต่ผมไม่เคยต้องการคนมาชี้นำ หรือแนะนำเลยว่าผมควรทำยังไงดีในเรื่องต่างๆถึงจะผ่านมันไปได้ ผมไม่เคยต้องการโค้ชชีวิต!
(แต่ต้องการโค้ชกีฬาและอาจารย์ในด้านอื่นๆนะ)
แน่นอนว่าคนเราไม่เหมือนกัน แข็งแกร่ง และปรับตัวหรือรับมือกับปัญหาได้ไม่เท่ากัน ดังนั้นประสบการณ์ชีวิตของผมจึงไม่สามารถไปตัดสินได้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี อะไรควรมี อะไรไม่จำเป็น
แต่สิ่งนึงที่ผมสามารถพูดได้ก็คือ
จริงๆแล้วเรามีฟรีไลฟ์โค้ช หรือผู้นำทางชีวิตที่เป็นแบบอย่างที่ดี ที่น่าสนใจ น่าเรียนรู้หรือลองทำตามได้ โดยไม่ต้องเสียเงินเลยสักแดงเดียว อยู่มากมายในโลกใบนี้ และบางทีเค้าอาจจะอยู่รอบๆตัวเรา อยู่ในภาพยนตร์บางเรื่อง หรืออยู่ในหนังสือบางเล่ม ที่เราไม่เคยเปิดอ่าน หรือเคยอ่าน แต่ไม่ได้ตั้งใจฟังหรือทำความเข้าใจตัวหนังสือข้างในนั้นเพียงพอ
สำหรับผม ผมอ่านหนังสือมาไม่มากในชีวิต แต่ถ้าจะมีหนังสือสักเล่มที่ผมจะแนะนำให้ใครสักคนที่กำลังตามหาที่พึ่งพาทางจิตใจ
หรือหลักการในดำเนินชีวิตที่เข้มแข็ง
ผมจะแนะนำ หนังสือที่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ปรุงแต่ง ไม่หลอกลวง
.
หนังสือที่อาจเรียกได้ว่าเป็น Basic principles ในชีวิตของผมจริงๆ
หนังสือที่ผมเคยอ่านเมื่อ 11 ปีก่อนตอนที่หัวใจบอบช้ำที่สุด หนังสือที่ตอนนี้ผมกำลังจะอ่านมันอีกครั้ง......
.
.
.
เรื่องราวที่ทำให้ผมร้องไห้ พ่อในแบบที่ผมอยากจะเป็น
ไลฟ์โค้ชที่น่ายกย่องและจริงใจที่สุด
.
เรื่องของ แรนดี้ เพาซ์
.
เค้าเป็นนักปาฐกถา อาจารย์ในมหาวิทยาลัย
ศาสตราจารย์ด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์ วิศวกร นักกีฬา
สามีและคุณพ่อที่น่ายกย่อง
.
.
แรนดี้ เพาซ์ (Randy Pausch)
อาจารย์แห่งมหาวิทยาลัย คาเนกี้ เมลลอน
ผู้เขียนหนังสือที่ว่ากันว่ามีผู้คนอ่านมากกว่า 20 ล้านคนทั่วโลก
และในจำนวนนั้นผู้คนมากมายยังคงขอบคุณในเนื้อหาสิ่งที่เค้าบอกเล่าทิ้งไว้
.
ว่ากันว่า เค้าเขียนมันขึ้นเพื่อใช้ย้ำเตือนและสอนลูกศิษย์ของเค้าหลังจากที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะตายจากเนื้องอกที่กลายเป็นมะเร็งในตับอ่อน
.
ว่ากันว่ามันคือของขวัญชิ้นสำคัญที่มีค่าที่สุดที่เค้าตั้งใจทิ้งไว้ให้ลูกๆทั้งสาม ที่เค้ารักมากที่สุด
.
The Last Lecture #เลคเชอร์ครั้งสุดท้าย
สรุปบทเรียนจากเลคเชอร์ที่ดีสุด ที่ผมไม่ได้มีโอกาสเข้าเรียน
แต่อ่านมาจากคนที่สรุปได้ดีมากๆมาอีกที
.
ผมขออนุญาตคัดลอกเลคเชอร์นะครับ (และยินดีให้ลอกต่อ)
ส่วนเรื่องราวแบบเต็มๆไปหาอ่านเอาเองนะครับ
มันเรียบง่ายแต่สวยงาม ซาบซึ้งและดีมากๆเลย 🙂
.
1. เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงไพ่ชีวิตในมือที่เรารับมาได้
แต่เราสามารถปรับเปลี่ยนแผน และวิธีเล่นให้เข้ากับสถานการณ์ต่างๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในสถานการณ์นั้นๆได้
คนที่ประสบความสำเร็จ คือคนที่รับรู้ จดจำ และยอมรับการเปลี่ยนแปลง จนสามารถหาวิธีรับมือกับเหตุการณ์ต่างๆเหล่านั้นได้ดี
.
2. ปัญหา ก็เหมือนกำแพงอิฐ มันคือเครื่องพิสูจน์ว่าเราต้องการสิ่งๆนั้นมากแค่ไหน มันจะปรากฏ มันจะอยู่ตรงนั้นเสมอ ด้วยเหตุผล
เพื่อให้เราพิสูจน์ เพื่อให้เรากล้าที่จะต่อสู้ ฝ่าฟันและปีนไปข้างหน้า
.
3. การถูกวิจารณ์ คือสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับคุณ มันหมายความว่ามีคนที่ยังแคร์ ยังเห็นความสำคัญ ยังอยากเห็นคุณเก่งขึ้น ดีขึ้นได้อีก
.
4. "ผู้คน" สำคัญกว่าสิ่งของเสมอ จงเลือกให้ความสำคัญให้ถูกจุด ถูกเวลา และถูกคน
.
5. พูดความจริง อย่างจริงใจ รีบขอโทษเมื่อทำผิด รู้จักให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าตัวเองบ้าง
.
6. การขอโทษที่ดี 3 ขั้นตอน
1) ผมขอโทษนะครับ
2) ผมผิดเอง
3) ผมจะทำยังไงเพื่อแก้ไขให้มันถูกต้องหรือดีขึ้น ผมจะทำทันที
.
7. จงกตัญญู รู้คุณ ความกตัญญูทรงพลังมากกว่าที่คุณคิด
.
8. คุณจะไม่ได้ทุกอย่าง และจะไม่ชนะเสมอไป และเมื่อคุณแพ้ สิ่งที่คุณได้คืนมาคือ “ประสบการณ์”
.
9. หยุดเอาแต่บ่น แล้วเอาเวลามาทำบางอย่าง หรือทำงานให้หนักขึ้น
.
10. เมื่อต้องเลือก จงเลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง “เสมอ”
.
11. ฝันให้ใหญ่ ฝันให้ไกล ฝันอย่างไร้ความกลัว และพยายามฝันให้เจาะจง เพื่อจะได้รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ไม่ให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน
.
จงทำความฝันอย่างน้อย 1 อย่างให้เป็นความจริงให้ได้.....
จงผจญภัยไปกับชีวิตในวิถีทางและแบบฉบับของตัวเอง...
จงเป็นคนที่มีความสุขและรู้จักแบ่งปันความสุขให้ผู้อื่น
.
ศาสตราจารย์ แรนดี้ เพาซ์ เสียชีวิตหลังจากการบรรยายครั้งสุดท้าย 11 เดือน (July, 2008)
.
หนังสือ “เลคเชอร์ครั้งสุดท้าย” ถูกแปลเป็นภาษาต่างๆมากกว่า 48 ภาษาทั่วโลก แค่ในอเมริกาอย่างเดียว หนังสือเล่มนี้ก็ถูกสั่งซื้อมากกว่า 5 ล้านครั้งในปีแรก
.
ผมไม่ทราบว่าฉบับภาษาไทย มันถูกตีพิมพ์เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้ว ผมรู้แต่ว่า ผมอ่านรอบแรก ผมร้องไห้ อ่านรอบที่สองก็ยังร้องไห้ และขณะที่กำลังพิมพ์ บทความนี้ ผมก็น้ำตาไหล ขอบคุณไลฟ์โค้ชที่ยอดเยี่ยม ที่ช่วยขัดเกลาตัวตนของผมตลอดระยะเวลา 11 ปีที่ผ่านมา
ไลฟ์โค้ชราคา 175 บาท เท่านั้นเอง
.
ขอบคุณ คุณเพาซ์ครับ.................
#the_last_lecture
#peoplepersona
#randypausch
randypausch 在 Randy Pausch at Carnegie Mellon University (2008) 的推薦與評價
Randy Pausch at Carnegie Mellon University (2008). I'm glad to be here today. Hell, I'm glad to be anywhere today. President Cohen asked me to come and give ... ... <看更多>